بزرگترین دره در منظومه شمسی

مدارگرد شناسایی مریخ (MRO) به کمک دوربین پیشرفته خود تصاویر جدیدی از دره مارینر در سطح مریخ ثبت کرده که عظمت آن را با جزییات بالا نشان می‌دهند.

دره مارینر در مریخ بزرگ ترین دره منظومه شمسی با اندازه ده برابر طولانی‌تر و سه برابر عمیق‌تر از دره «گرند کنیون» است. این دره بیش از ۴ هزار کیلومتر (یعنی تقریباً برابر با طول ایالات متحده) بوده و نزدیک به یک چهارم سطح سیاره سرخ را پوشانده است. ادامه این مطلب را در مجله دلتا دنبال کنید.

اگر علاقه‌مند به مطالب دانستنی زمین شناسی باشید، حتما می‌دانید که بیش از پنج میلیون سال قبل دره گرند کنیون در قسمتی از قاره آمریکا که امروزه ایالت آریزونا نام گرفته، به تدریج و به خاطر جریان آب در رودخانه کلرادو شکل گرفت. آن‌طور که محققان می‌گویند در گذشته بسیار دور در سطح مریخ نیز آب به شکل مایع جریان داشته و در به وجود آمدن دره مارینر نقش داشته است. البته به گفته آن‌ها آب به تنهایی نمی‌توانسته چنین دره عمیق و طولانی را به وجود آورد و عوامل دیگری نیز در شکل‌گیری بزرگ‌ترین دره منظومه شمسی احتمالا دخیل بوده‌اند.

به گفته محققان میلیاردها سال قبل فوران آتشفشان‌های مریخ در منطقه‌ای به نام Tharsis که دره مارینر امروزه در آنجا قرار گرفته، سطح سیاره را شخم زده و پس از نشست مواد مذاب دره شکل گرفته است. در طول هزاران سال و به خاطر رانش زمین، جریان یافتن مواد مذاب و آب، دره مارینر به شکلی که امروزه می‌بینیم درآمده است.

فوریه سال جاری میلادی مریخ نورد استقامت پس از سفری تقریبا ۷ ماهه و سپس ماهواره‌های چین و امارات به مریخ می‌رسند. محققان امیدوار هستند به کمک این سه فضاپیما اطلاعات تازه‌ای از سطح مریخ از جمله دره مارینر کسب کنند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب با آسانسور به فضا بروید! را در مجله دلتا بخوانید.

با آسانسور به فضا بروید!

آیا می‌توان آسانسوری تا به آسمان ساخت؟ ظاهرا محققان ژاپنی به این گفته باور دارند و در تلاش هستند تا با ساخت یک آسانسور فضایی، رفت و آمد به خارج از جو آسان‌تر شود. این پروژه که STARS-Me نام گرفته است هنوز در مراحل اولیه قرار دارد و محققان توانسته‌اند نمونه مینیاتوری آن را بسازند.

به زودی قرار است این آسانسور فضایی به مرحله عملیاتی برسد و در ایستگاه فضایی بین المللی مورد استفاده قرار گیرد. در این مطلب از مجله دلتا به این آسانسور فضایی خواهیم پرداخت و تحقیقات و تلاش‌های محققان ژاپنی برای ساخت یک بالابر مینیاتوری را بررسی خواهیم نمود.

ساخت آسانسور فضایی در ابعاد مینیاتوری

از دهه‌های گذشته تاکنون، انسان برای خروج از جو زمین از موشک‌هایی با سرعت بسیار زیاد استفاده می‌کند که این کار هزینه بسیار بالایی دارد و رسیدن به سرعت مناسب جهت غلبه بر جاذبه و خروج از جو زمین به سوخت و انرژی زیادی نیاز دارد.

علاوه بر این فضانوردانی که برای این کار انتخاب می‌شوند باید آمادگی بدنی بالایی داشته باشند تا بتوانند فشار ناشی از این سرعت را تحمل کنند. اما محققان ژاپنی از روش‌های محدود قدیمی پا را فراتر گذاشته‌اند و به فکر ساخت یک آسانسور فضایی برای رفت و آمد به خارج از جو زمین هستند.

اگر اجرای این پروژه موفقیت آمیز باشد یکی از تصورات علمی تخیلی انسان‌ها به حقیقت خواهد پیوست و رفت و آمد به فضا از طریق کانال‌هایی شبیه به آسانسور انجام خواهد شد. محققان برای تست این ایده از یک جفت ماهواره کوچک استفاده کرده‌اند و این ماهواره‌ها در مسیر حرکت خود به سمت ایستگاه فضایی بین المللی هستند.

در روز ۲۲ سپتامبر در ساعت ۱:۵۲ دقیقه بعد از ظهر، آزانس اکتشافات فضایی ژاپن از جزیره تانگاشیما یک موشک به فضا پرتاب کرد که حاوی تجهیزات پروژه STARS-Me بود.

پروژه STARS-Me

پروژه STARTS-Me که مخفف عبارت Space Tethered Autonomous Robotic Satellite Mini Elevator (آسانسور فضایی با ماهواره‌های رباتی خودکار متصل به هم) توسط محققان دانشگاه شیزوکا در ژاپن ساخته شده است و ترکیبی از دو ماهواره کوچک ده سانتی‌متری مکعبی شکل است که به وسیله یک کابل ده متری به هم متصل هستند و یک ربات کوچک نیز نقش یک خودرو را در این آسانسور بازی خواهد کرد.

این ربات کوچک ابعادی برابر با سه در شش سانتی متر دارد که می‌تواند با موتور خود روی کابل اتصالی دو ماهواره حرکت کند. وقتی دو ماهواره در فضا معلق هستند این ربات کوچک می‌تواند روی کابل، بالا و پایین برود.

پیش از این نیز پروژه‌های مشابهی در این مورد انجام گرفته بود و ماهواره‌هایی که با کابل به هم متصل شده بودند به فضا ارسال شدند اما پروژه STARS-Me اولین پروژه‌ای است که حرکت روی کابل‌های اتصالی را آزمایش می‌کند.

اگر نمونه اصلی این پروژه در اندازه‌هایی واقعی ساخته شود می‌تواند مسیر ارتباطی بین زمین و ایستگاه‌های فضایی باشد و از این طریق بتوان فضانوردان و لوازم مورد نیاز ایستگاه‌ها را به فضا ارسال کرد.

واضح است که آسانسور فضایی بسیار سریع‌تر و کم هزینه‌تر از پرتاب موشک است و دانشمندان از اواخر قرن نوزدهم رویای چنین پیشرفتی را در سر داشته‌اند اما محدودیت‌های تکنولوژی، مانع از تحقق بخشیدن به این رویا بوده است.

تحقق یک رویا

حال به نظر می‌رسد که محدودیت‌های تکنولوژیکی در حال از میان رفتن هستند و محققان ژاپنی از شرکت اوبایاشی امیدوار هستند که تا سال ۲۰۵۰ بتوانند نسخه واقعی این آسانسور فضایی را بسازند. این آسانسور فضایی ارتفاعی برابر ۹۶ هزار کیلومتر خواهد داشت و از لوله‌های کربنی ساخته خواهد شد که از یک سو به مرکزی در زمین روی اقیانوس بطور شناور متصل خواهند شد و از سوی دیگر به ایستگاه فضایی خواهند رسید.

محققان ژاپنی معتقدند اگرچه هنوز سطح پیشرفت تکنولوژی با تحقق این ایده فاصله دارد اما برنامه آن‌ها واقع بینانه است و اگر پروژه STARTS-Me موفقیت آمیز باشد می‌توان آن را گامی هر چند کوچک برای تحقق این رویای دست نیافتنی دانست.

پیشنهاد مطالعه: مطلب خودرو برقی خورشیدی اپرتا را در مجله دلتا بخوانید.

سفر سه ماهه به مریخ با موتور هسته ای

یک شرکت آمریکایی پیشرانه حرارتی هسته‌ای جدیدی طراحی کرده که می‌تواند مدت زمان سفر به مریخ را به سه ماه کاهش دهد.

شرکت Ultra Safe Nuclear Technologies طرح مفهومی پیشرانه حرارتی هسته‌ای (NTP) جدید خود را تحویل ناسا داد. به گفته سازنده این طرح، این طرح نسبت به طرح‌های قبلی ایمن‌تر و مطمئن‌تر بوده و بازدهی بسیار بیشتری در مقایسه با راکت‌های شیمیایی دارد و می‌تواند مدت زمان سفرهای فضایی را بطور چشمگیری کاهش دهد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این موتور هسته‌ای جدید بخوانید.

USNC-Tech می‌گوید طرح پیشرانه حرارتی هسته‌ای جدید این شرکت، در مقایسه با طرح‌های مشابه قبلی ایمن‌تر بوده و دو برابر بیشتر از راکت‌های شیمیایی تکانه ویژه (Specific Impulse) تولید می‌کند. تکانه ویژه معیاری برای اندازه‌گیری بهره‌وری راکت‌هاست.

شرکت یاد شده از سوخت FCM برای تأمین انرژی مورد نیاز رآکتور موتور هسته ای استفاده کرده است. این سوخت مبتنی بر اورانیوم با غنی‌سازی کم و درجه خلوص بالا (HALEU) بوده و میزان غنی‌سازی آن بین ۵ تا ۲۰ درصد، یعنی بیشتر از رآکتورهای اتمی و کمتر از رآکتورهای دریایی است. این سوخت سپس به شکل ذراتی با پوشش کاربید زیرکونیوم (ZrC) مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مزیت این سوخت

USNC-Tech می‌گوید این سوخت دوام بسیار بیشتری نسبت به سوخت‌های هسته‌ای فعلی داشته و در دماهای بسیار بالا قابل استفاده است. این سوخت طرح رآکتورها را ایمن‌تر کرده و دستیابی به نیروی پیشرانه و تکانه ویژه بیشتر را امکان پذیر می‌کند که تا پیش از این فقط توسط اورانیوم با غنی‌سازی زیاد قابل دستیابی بوده است. علاوه بر این، چنین سوختی را می‌توان با فناوری‌های فعلی تولید کرد.

این طرح مفهومی جدید در صورت تبدیل شدن به موتور هسته‌ای ، مدت زمان سفر به اعماق فضا را بطور قابل توجهی کاهش خواهد داد و برای مثال سفر به مریخ در مدت زمان تنها ۳ ماه امکان پذیر خواهد شد. شرکت USNC-Tech این طرح را علاوه بر ناسا و وزارت دفاع آمریکا، برای بخش خصوصی نیز در نظر گرفته و این یعنی احتمالاً سفرهای فضایی سرنشین‌دار به مقاصدی فراتر از مریخ امکان پذیر خواهد شد.

بیشتر بخوانید: برای مطالعه بیشتر مطلب «رکورد ۳۸۲ کیلومتر بر ساعت برای قطار سریع‌السیر ژاپن» را بخوانید.

خودرو برقی خوردشیدی اپرتا

محصول شرکت اپرتا «بی‌نیاز از شارژ» (Never charge) نام دارد. این خودرو برقی دونفره، دارای بدنه پوشیده از سلول‌ خورشیدی است و می‌تواند در شرایط مساعد تا ۱۶۰۰ کیلومتر حرکت کند.

از اولین روزهای تولید خودرو برقی، تجهیز آن‌ها به سلول‌های خورشیدی مورد توجه بوده است. استفاده از انرژی پاک و رایگان، دور از دسترس به ‌نظر می‌رسد؛ اما هر روز به واقعیت نزدیک‌تر می‌شود. با عرضه اپرتا، رؤیای رانندگی با خودرو خورشیدی به حقیقت تبدیل شده است. البته توانایی حرکتی این محصول در حد مدل‌های استاندارد خانوادگی نیست؛ اما قابلیت‌هایی دارد که پیش از این، رؤیایی و دست‌نیافتنی به نظر می‌رسید. اپرتا Never charge بی‌نیاز از اتصال به برق شهری و صرفا با جذب نور خورشید در طی روز، شعاع حرکتی ۷۲ کیلومتری فراهم می‌کند که بسیاری از مصارف روزانه برای تردد شهری را پاسخ می‌دهد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این فناوری جدید بخوانید.

مشکل اصلی سلول‌های خورشیدی امروزی، مقدار ناکافی انرژی دریافتی از آن‌ها است. حتی اگر تمام بدنه و سقف یک خودرو با سولار پنل پوشانده شود، باز هم نمی‌تواند قدرت لازم برای خودروهای خانوادگی را تأمین کند.

این فناوری در نمونه‌های آزمایشگاهی و مسابقات خودروهای خودروشیدی (Solar racers) برای مدل‌های کوچک سبک‌وزن استفاده شده و نتایجی امیدوارکننده داشته است.

اپر Never charge ترکیبی از یک خودرو خورشیدی تحقیقاتی با آیرودینامیک عالی و محصولی قابل استفاده در جاده‌های شهری است. سطح بیرونی بدنه، ۱۸۰ سلول خودروشیدی کوچک با مجموع مساحت تقریبی ۳ متر مربع دارد. نهایت سرعت این محصول در حالت خورشیدی، ۲۰ کیلومتر بر ساعت است و بدون نور خورشید، شعاع حرکتی ۹ تا ۲۰ کیلومتر دارد.

شاید توانایی‌های حرکتی اپرتا Never charge برای یک خودرو در سال ۲۰۲۰، ناامیدکننده باشد؛ اما از نظر علمی و صنعتی، یک استثنا محسوب می‌شود. ضریب درگ ۰/۱۳ این خودرو، عددی باورنکردنی برای آیرودینامیک یک محصول جاده است.

مدل مفهومی فولکس واگن ID Space Vizzion به‌عنوان یکی از برترین خودروهای جهان از نظر آیرودینامیک، ضریب درگ ۰.۲۴ دارد. بدنه اپرتا از کربن و مواد کامپوزیت ساخته شده است تا وزن خالص ۸۱۵ کیلوگرم داشته باشد.

نوع پیشرانه و باتری قابل سفارش برای اپرتا Neve Charge هنوز اعلام نشده است اما احتمالا سه موتور برقی که هر کدام حدود ۶۷ اسب ‌بخار قدرت دارد، روی این خودرو نصب خواهند شد.

اگر اپرتا، مجموع قدرت نزدیک به ۲۰۰ اسب‌ بخار داشته باشد همراه بدنه‌ای با وزن خالص ۸۱۵ کیلوگرم، سرعت‌گیری صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت ۳٫۵ ثانیه و نهایت سرعت ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت، دور از انتظار نخواهد بود.

برای افرادی که در مناطق ابری و دور از نور مستقیم آفتاب زندگی می‌کنند، باتری‌هایی با ظرفیت متنوع قابل سفارش است. اپرتا در مدل‌های مختلف، شعاع حرکتی ۴۰۰، ۶۴۵ و ۹۶۵ کیلومتر را در حالت تمام برقی فراهم می‌کند. بنابر ادعای مدیران شرکت سازنده، در حالت ایده‌ال با بهترین باتری و شرایط جوی، شعاع حرکتی Neve Charge به ۱۶۰۰ کیلومتر می‌رسد که تقریبا ۴ برابر تسلا مدل S نسخه P100D است.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «رقابت دانش آموزان در ماه با ماشین های کنترلی» را بخوانید.

واقعیت های جالب و شنیدنی در مورد خواب و رویا

خواب‌ها می‌توانند جالب، هیجان ‌انگیز و گاهی ترسناک باشند. گاهی اوقات رویا‌ها و خواب ها آنقدر واقعی به نظر می‌رسند که باور نکردن‌شان برای ما بسیار دشوار است!

بسیاری از انسان‌ها به دنبال یافتن علت و حقایقی در مورد رویاها و خواب ها هستند. در این مطلب از مجله دلتا قصد داریم به چند واقعیت جالب در مورد این اتفاق مرموز زندگی بپردازیم.

۱. همه خواب می‌بینند

بزرگسالان و نوزادان و حتی کسانی که ادعا می‌کنند خواب نمی‌بینند، در طول شبانه روز تقریباً دو ساعت خواب می‌بینند. در حقیقت، محققان دریافته‌اند که افراد معمولاً هر شب رویا‌های زیادی می‌بینند که هر کدام به طور معمول بین ۵ تا ۲۰ دقیقه به طول می‌انجامد.

۲. اکثر رویا‌‌ها فراموش می‌شوند

بلافاصله پس از بیدارشدن، ۹۵ درصد از رویاها و خواب ها به سرعت فراموش می‌شوند. در هنگام خواب دیدن، مغز بسیاری از اطلاعات را پردازش و ذخیره نمی‌کند در نتیجه رویا‌ها به حافظه وارد نمی‌شوند.

۳. همه رویاها و خواب ها رنگی نیستند

در‌ حالی که اکثر مردم خواب‌هایی با رنگ‌های متنوع را گزارش می‌دهند، درصد کمی از افراد هم هستند که خواب‌های سیاه و سفید می‌بینند.

در مطالعه‌ای از افرادی که تازه بیدار شده‌اند، خواسته شد از میان رنگ‌های جدول آنچه که با رویای خود مطابقت دارد را انتخاب کنند. جالب است بدانید اغلب رنگ‌های انتخاب شده، رنگ‌های گرم بودند.

۴. خواب‌های زنان و مردان متفاوت است

محققان دریافته‌اند که محتوای خواب مردان و زنان با هم متفاوت است. مردان اغلب در خواب‌هایشان اسلحه و تهاجم است، در حالی که زنان بیشتر لباس و خرید می‌بینند!

در مطالعات دیگر نشان داده شد در محتوای خواب مردان اکثرا فعالیت بدنی و تهاجمی وجود دارد ولی در محتوای خواب زنان مکالمه بیشتر از فعالیت بدنی مشاهده می‌شود. زنان بیشتر تمایل دارند که در خوابشان تعداد شخصیت‌های بیشتر و هر دو جنس بطور یکسان وجود داشته باشد. در حالی که مردان اکثرا خواب هم جنسشان را می‌بینند.

۵. حیوانات هم خواب می‌بینند

محققان معتقدند که احتمالا حیوانات هم خواب می‌بینند اما پذیرفتن و اثبات آن کار بسیار دشواری است. بسیاری فکر می‌کنند زمان‌هایی که یک سگ دم خود را تکان می‌دهد یا پاهایش حرکت می‌کند، در حال خواب دیدن است.

بیشتر بخوانید: برای مطالعه بیشتر مطلب «ساخت یک قرص معجزه‌گر برای درمان خروپف» را بخوانید.

چرا هنگام غروب آسمان قرمر می شود؟

پرتو‌های نور خورشید در اندازه‌های مختلف وجود دارد اما با چشم قابل دیدن نیست. دانشمندان این اندازه‌ها را با استفاده از چیزی به نام طول موج اندازه گیری می‌کنند. هر طول موج مختلف، نور و رنگ منحصر به فرد خود را دارد.

تماشای رنگ‌های غروب و طلوع آفتاب بسیار زیبا است، اما چطور این اتفاق می‌افتد؟ در حالی که بیشتر اوقات آسمان فقط آبی است؟ همه این‌ها به دلیل نور است و این‌که نور رنگ دارد. باور کنید یا نکنید، نور اطراف شما ترکیبی از تمام رنگ‌های جهان است. اما اگر این درست است، چرا ما تنها بعضی از رنگ‌ها را در زمان‌های خاص در آسمان می‌بینیم؟ با مطلب چرا غروب آسمان قرمز است ؟ همراه مجله دلتا باشید.

یکی از سوالات دانستنی ستاره‌شناسی، درباره علت رنگ آسمان در زمان غروب خورشید است. برای پاسخ به این سوال ابتدا باید به حرکت زمین توجه کنیم.

زمین با رقص در فضا می‌رود

سیاره ما (کره زمین) همراه با هفت سیاره دیگر در حرکت است. همه آن‌ها به صورت دایره وار، درجا می‌چرخند اما در محافل بسیار بزرگتری به دور خورشید نیز حرکت می‌کنند. هنگامی که خورشید در استرالیا در حال غروب است، این بدان معناست که سمت دیگر کره زمین از خورشید دور می‌شود. در هنگام طلوع آفتاب کره زمین به سمت آن می‌چرخد و شب زمانی اتفاق می‌افتد که دیگر اصلا رو به خورشید نیست. روز وقتی اتفاق می‌افتد که کره زمین مستقیما با خورشید روبه‌رو می‌شود، بنابراین پرتو‌های خورشید مستقیما به زمین منتقل می‌شود.

چرا غروب آسمان قرمز است ؟

این اتفاق به دلیل پرتو مهمی از هوا که به دور زمین پیچیده شده و جو نامیده می‌شود، رخ می‌دهد. جو زمین از بسیاری از اجرام بسیار کوچک به نام مولکول تشکیل شده است. در واقع همه چیز از مولکول ساخته شده است اما هر مولکول بسیار کوچک‌تر از یک دانه شِن است. این اجرام آن‌قدر کوچک است که نمی‌توانید آن‌ها را بدون میکروسکوپ ببینید.

چگونه جو با نور بازی می‌کند

وقتی پرتو‌های خورشید به زمین می‌رسد با مولکول‌های جو زمین روبه‌رو می‌شود. مولکول‌ها شروع به بازی با نور می‌کنند، آن را به عقب و جلو بین خود منتقل می‌کنند. این فرایند «پراکندگی» نامیده می‌شود. هرچه طول موج نور بیشتر باشد، طولانی‌تر می‌تواند قبل از خسته شدن و بازگشت به فضا، بین مولکول‌های جو زمین پراکنده شود. نور آبی دارای طول موج کوتاه‌تری نسبت به نور قرمز یا صورتی است. این بدان معناست که فقط می‌تواند بین فاصله مولکول‌ها و در فاصله کمتری از بین برود. وقتی استرالیا مستقیما رو به خورشید است (روز)، فضای کمتری برای عبور نور وجود دارد. نور آبی می‌تواند به راحتی از آن طرف خارج شده و آسمان آبی به ما بدهد.

رنگ‌های طلوع و غروب خورشید

زمانی که استرالیا به سمت خورشید در حرکت است. با پوشاندن این فاصله اتمسفر، نور آبی خسته می‌شود و دیگر نمی‌تواند ادامه داشته باشد، بنابراین بیشتر به فضا برمی‌گردد. اما نور قرمز، نارنجی و زرد طول موج بیشتری دارند یعنی آن‌ها می‌توانند برای مدت طولانی‌تری پراکنده شده و در جو سفر کنند تا به ما برسند؛ به همین دلیل است که ما غروب و طلوع آفتاب زیبایی داریم.

پیشنهاد مطالعه: مطلب «رنگ واقعی خورشید کدام است؟» را در مجله دلتا بخوانید.

دست مصنوعی با قدرت لامسه

دانشمندان علوم اعصاب و مهندسان الکترونیک از کشورهای ایتالیا، سوئیس و آلمان دست مصنوعی را ابداع کرده‌اند که از حس لامسه برخوردار است.

دانشمندان ایتالیایی دست مصنوعی بیونیکی را ابداع کرده اند که از حس لامسه برخوردار است و در فضای خارج از آزمایشگاه نیز می توان از آن استفاده کرد. براساس گزارش BBC، اولین گیرنده این دست روباتیک بیونیکی زنی به نام آلمرینا ماسکارلو است که درحدود ۲۰ سال پیش دست چپش را در یک سانحه از دست داد و اکنون می گوید حس می کند دستش بازگشته است. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره اختراع این دست مصنوعی می‌خوانید.

این گروه در سال ۲۰۱۴ اولین دست مصنوعی دارای حس جهان را ابداع کردند اما تجهیزات حسگر و پردازشگر آن به اندازه‌ای حجیم بود که امکان استفاده از این دست در فضای خارج از آزمایشگاه وجود نداشت. اکنون این فناوری به اندازه‌ای کوچک شده است که امکان حمل آن وجود دارد.

مهندسان، متخصصان اعصاب، جراحان، مهندسان الکترونیک و متخصصان روباتیک از کشورهای ایتالیا، سوئیس و آلمان در این پروژه همکاری داشته‌اند. این دست دارای حسگرهایی است که اطلاعات درباره سختی یا نرمی اجسام را ردیابی می‌کنند. اطلاعات به دست آمده به رایانه‌ای کوچک انتقال داده شده و به زبانی قابل فهم برای مغز ترجمه می‌شوند.

داده‌های ترجمه شده از طریق الکترود‌هایی کوچک که در اعصاب بازوی ماسکارلو کاشته شده‌اند، به مغز او انتقال پیدا می‌کند. در آزمایش انجام شده،‌ چشمان گیرنده دست بسته شد و از او خواسته شد تا تشخیص دهد جسمی که به دست دارد نرم است یا سخت. به گفته ماسکارلو، حسی که در او ایجاد می‌شود به اندازه‌ای بادوام است گویی که دستش دوباره بازگشته است.

این ابداع معرف پیشرفت دیگری در زمینه اندام‌های مصنوعی عصبی است، سطح مشترکی که میان ماشین و بدن انسان ایجاد می‌شود.

پیشنهاد مطالعه: پیش‌بینی‌ها درباره‌ آنچه در ده سال آینده اتفاق می‌افتد حاصل ترکیبی از پیش‌بینی‌های اقتصادی و نتایج علمی برخی از کارشناسان و متخصصان برجسته دنیا و همچنین پروژه‌هایی است که توسط مخترعان به اجرا درآمده‌اند. برای مطالعه بیشتر مطلب «پیش‌بینی‌هایی درباره ۱۰ سال آینده» را بخوانید.

هزینه ها را با اثر انگشت پرداخت کنید

مدت زیادی از حضور پول دیجیتال و کارت‌های اعتباری در زندگی روزمره ما می‌گذرد اما این پول‌ها و کارت‌ها تغییر چندانی در نحوه خرید و پرداخت هزینه و سرعت انجام این عملیات نداشته‌اند. به همین دلیل کارشناسان توسعه دیجیتال در تلاش هستند که روشی جدید از طریق سیستم‌های بیومتریک برای پرداخت هزینه‌ها ابداع کنند و در این راه هم به موفقیت‌هایی دست یافته‌اند.

سیستم‌های جدید، امنیت بسیار بالاتری دارند و سرعت و دقت عملکرد آن‌ها خبر از آینده‌ای جدید پیش روی ما می‌دهد. در کنار این سیستم‌ها، هوش مصنوعی هم توانسته است تجربه کاربر را از خرید کردن تغییر دهد و آن را به سطحی بالاتر برساند. ما در این مطلب از مجله دلتا درباره جدیدترین فناوری‌ها در خرید و پرداخت هزینه صحبت خواهیم کرد. 

پول دیجیتال و تاثیر آن در زندگی ما

پول دیجیتال اگرچه این روزها سبک زندگی و روش پس انداز و خرج کردن را بطور کلی تغییر داده است اما هنوز هم بسیاری از کارها ساده نشده‌اند.

تصور کنید برای خرید به یک فروشگاه رفته‌اید، حال پس از انتخاب اجناس مورد نظر باید در یک صف طولانی بایستید و پس از این که نوبتتان رسید کیف پول خود را درآورده و کارت اعتباری‌تان را به صندوق‌دار تحویل دهید تا آن را در دستگاه کارت‌خوان وارد کند. سپس رمز خود را وارد کنید و اگر سیستم بانکی دچار اشکال نباشد و موجودی کافی باشد پرداخت انجام خواهد شد و شما یک رسید کاغذی دریافت خواهید کرد.

حال بسته به این که چقدر عجله داشته باشید، چقدر خرید در سبد داشته باشید و صف پیش روی شما چقدر طولانی باشد این فرآیند می‌تواند بسیار خسته کننده باشد. بنابراین پول دیجیتال تغییر چندانی در سیستم پرداخت و خرید روزمره ما ایجاد نکرده و تنها فایده آن حذف پول کاغذی از مبادلات روزمره بوده است.

تکنولوژی پرداخت هزینه

توسعه دهندگان دنیای دیجیتال در تلاش هستند که تغییری اساسی در این سیستم بوجود آورند و روش‌های پرداخت را به شکلی گسترده‌تر و متنوع‌تر توسعه دهند و در این راه نیز گام‌های مهمی برداشته شده است.

یک نمونه ملموس آن که این روزها هم روز به روز در حال گسترش است پرداخت از طریق سیستم‌های موبایلی است که باعث افزایش سرعت مبادلات شده است و شما در صورت استفاده از اپلیکیشن‌های مخصوص مثل Apple Pay  یا Samsung Pay و یا استفاده از سیستم‌های ارتباطی تلفن همراه، برای پرداخت بسیاری از هزینه‌ها دیگر نیازی به استفاده از پول نقد و حتی کارت کشیدن هم ندارید.

این سیستم‌ها در حال توسعه یافتن هستند و به زودی شاهد بکار‌گیری آن‌ها در ساعت‌های هوشمند، اتومبیل‌ها و حتی انگشتان خودمان نیز خواهیم بود!

پرداخت هزینه با انگشت در محیط!

با توسعه این فناوری دیگر روش‌های پرداخت هزینه بسیار متنوع‌تر خواهد شد و این کار چنان در زندگی روزمره ما عجین خواهد شد که هیچ زمانی برای انجام دادن آن نیاز نخواهد بود.

با توسعه ابزارهای بیومتریک جدید در سیستم‌های فروشگاهی مثل Amazon Go ابزارهای شما مشکلی در ارتباط با سیستم پرداخت نخواهند داشت و حتی محیط اطراف شما هم می‌تواند پاسخگوی درخواست شما باشد و پرداخت هزینه را بدون دردسر و فوت وقت و با امنیتی بسیار بیشتر برای شما انجام دهد.

برای این کار شما فقط به اثر انگشت خود برای شناسایی و پرداخت شدن هزینه از حساب خود نیاز خواهید داشت و با کمک ابزارهایی که اثر انگشت شما را اسکن می‌کنند به سادگی قابل انجام خواهد بود.

شاید تنها ایرادی که بتوان به این سیستم پرداخت جدید گرفت این است که با توسعه چنین سیستمی خرج کردن پول بسیار ساده‌تر خواهد شد و افراد میزان پولی را که هزینه می‌کنند درک نخواهند کرد که البته از این نظر به نفع فروشگاه‌داران خواهد بود.

پیشنهاد مطالعه: مطلب تاثیرات باورنکردنی تکنولوژی نانو بر دنیای ما را در مجله دلتا بخوانید.

از موشک سواری روی زمین تا تسخیر ماه و مریخ

ایلان‌ماسک در حال برنامه‌ریزی است تا بتواند به‌زودی یک نمونه اولیه از وسیله نقلیه‌ای را ارائه کند که شاید تغییردهنده بازی در سفرهای فضایی باشد.

رئیس اصلی شرکت فضایی SpaceX یعنی ایلان‌ماسک، به تازگی برنامه‌های فضایی جدید خود را در جریان برگزاری همایش جهانی فضانوردان با دیگران به اشتراک گذاشته است. برنامه‌هایی که علاوه بر تسخیر ماه و مریخ توسط سفینه‌های فضایی این شرکت و ساختن پایگاه‌های مجهز روی آن‌ها، جابه‌جایی میان شهرهای مهم کره‌ زمین به کمک موشک‌های فضایی اسپیس اکس را نیز در بر می‌گیرد. برای آگاهی از جزئیات مربوط به‌ مهم‌ترین برنامه های فضایی می‌توانید در ادامه‌ این مطلب از مجله دلتا با ما همراه باشید.

برنامه های فضایی ایلان ماسک روی زمین

ایلان ماسک قصد دارد از یک سیستم موشکی جدید برای انجام سفرهای بین سیاره‌ای و انتقال انسان‌ها از زمین به مریخ استفاده کند. امری که قرار است برای نخستین بار در سال ۲۰۲۴ میلادی محقق گردد.

حال به نظر می‌رسد که ماسک قصد دارد از این سیستم موشکی جدید در مسافرت‌های طولانی روی زمین و جابه‌جایی میان شهرهای مهم جهان نیز بهره بگیرد. به گونه‌ای که بر طبق ایده‌های او مسافران هوایی از این امکان برخوردار خواهند بود تا توسط موشک‌های ساخت شرکت اسپیس اکس در کمتر از یک ساعت میان نقاط مورد نظر خود روی کره‌ زمین جابه‌جا شوند.

سفر برق آسایی که بهای کلی آن تنها معادل قیمت بلیط معمولی هواپیماهای مسافربری فعلی خواهد بود.

ایلان ماسک در حین تشریح برنامه های فضایی جدید خود به این نکته اشاره کرد که موشک آتی شرکت SpaceX یک موشک فضایی فوق‌العاده پرتوان خواهد بود که قادر است سفینه‌ها‌ی فضایی بزرگ و حجیمی را به مدار زمین حمل کند.

در تکمیل قابلیت‌های این سرویس حمل و نقل فضایی، ماسک و همکارانش در شرکت اسپیس اکس می‌توانند اقدام به طراحی پایگاه‌های فرود متعددی در نزدیکی شهرهای بزرگ جهان نمایند تا این موشک بزرگ و سفینه‌ فضایی اختصاصی آن با فرود روی آن‌ها طیف گسترده‌ای از مسافران را میان این شهرها جابه‌جا نماید.

سیستم موشکی جدید

بطور دقیق و بر اساس آمار و ارقامی که در برنامه‌های فضایی شرکت SpaceX به آن اشاره شد، توسط سیستم موشکی جدید این شرکت؛ مسافرت میان هنگ کنگ و سنگاپور تنها ۲۲ دقیقه به طول خواهد انجامید.

همچنین این رقم برای مسافرت میان دو شهر لندن و دوبی یا لندن و نیویورک تنها ۲۹ دقیقه خواهد بود و مسافرت میان دو شهر لس انجلس و تورنتو نیز فقط ۲۴ دقیقه به طول خواهد انجامید.

در واقع سیستم جدید جابه‌جایی مسافر میان نقاط مختلف کره‌ زمین، سریع‌ترین سیستم حمل و نقلی بشمار می‌رود که تاکنون انسان‌ها اقدام به طراحی آن نموده‌اند. بنابر ادعای رئیس شرکت اسپیس اکس این سیستم جدید حمل و نقل از سرعتی معادل ۲۸۹۷۰ کیلومتر بر ساعت برخوردار خواهد بود. سرعتی که بسیار بیشتر از بیشینه‌ سرعت هواپیمای کنکورد است.

پیشنهاد مطالعه: مطلب بالا آمدن آب دریا، حقیقتی انکارناپذیر را بخوانید.

پارچه های عجیبی که سلامتی را رصد می کند

یک شرکت فرانسوی پارچه‌های رصدکننده سلامت را عرضه کرده است که می‌تواند وضعیت سلامت و میزان خستگی فرد را تحت نظر بگیرد.

این پارچه که توسط شرکت Cityzen Sciences عرضه شده، جایزه ابتکارات بهداشت روزانه نمایشگاه CES 2014 را بخاطر ساخت پارچه حسی هوشمند دریافته کرده است. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این پارچه های رصدکننده سلامت بخوانید.

گیلبرت رویلون مدیر بخش بین المللی Cityzen Sciences می‌گوید این پارچه حسی هوشمند، گرمای بدن، میزان تنفس، ضربان قلب و همچنین حرکات فرد را از طریق GPS می‌خواند.

کاربرد پارچه رصدکننده سلامت

از این پارچه‌های رصدکننده سلامت می توان برای تولید انواع پوشاک از جمله تی شرت، دستکش و شلوار استفاده کرد. این پارچه هوشمند جدید که ترکیبی است از حسگر، الیاف، توزیع کننده‌های محاسبات و انتقال دهنده‌ای که با یک باتری کوچک کار می‌کند از طریق یک دستگاه کوچک بطور زمان واقعی به تلفن هوشمند مرتبط می‌شود.

تلفن هوشمند از اپلیکیشنی استفاده می‌کند که داده‌ها را از این پارچه گرفته، ذخیره سازی و تحلیل می‌کند و نشان می‌دهد آیا فرد کاربر خسته یا پر استرس است و یا در آستانه سکته قلبی قرار دارد!

پارچه‌های حسی هوشمند را که احتمالا ۳۰ تا ۴۰ درصد بیش از پارچه‌های معمولی هزینه دارند، می‌توان با خیال راحت با استفاده از ماشین لباسشویی شست و اتوکشی کرد.

وقتی نسخه‌های رقابتی‌تر این پارچه‌های رصدکننده سلامت ساخته شود می‌توان حسگرهای دیگری را نیز به آن افزود. اطلاعاتی مانند اکسیژن خون، میزان هوای ورودی و خروجی ریه‌ها در تنفس عادی و شاید میزان قند خون می‌تواند چنین پارچه‌هایی را برای نظارت روزانه وضعیت سلامت افراد به یک سیستم ضروری تبدیل کند.
شاید هوشمندترین بخش این پارچه حسی هوشمند، هنوز عرضه نشده است؛ چرا که این شرکت در حال کار بر روی سیستم شارژ کننده‌ای برای پارچه است که بیشترین انرژی خود را در زمان شستشوی پارچه به دست می‌آورد.

احتمالا این پارچه‌های حسی هوشمند اواخر سال جاری میلادی به بازار عرضه شوند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب «پارچه هوشمند : به نرمی پنبه و سختی سنگ» را بخوانید.