کویر دق سرخ ، جاهای دیدنی اصفهان

کویرها خود به خود آنچنان پدیده‌های شگفت‌انگیزی هستند که به تنهایی یکی از قطب‌های گردشگری به حساب می‌آیند. تورهای گردشگری کویر دق سرخ آسمان تاریک آنجا و رصد ستارگانش، سکوت و آرامش بی‌نظیرش، حیات وحش بکرش و پدیده‌های جذاب زمین شناسی آن را به عنوان جاذبه‌های تماشایی آنجا مثال می‌زنند.

شهر زواره از توابع  شهرستان اردستان است. در شمال استان اصفهان و در جنوب کویر نمک قرار گرفته. برخی تاریخ‌دانان می‌گویند زادگاه کاوه آهنگر است. قدمتی کهن و باستانی دارد و نامش را از زواره برادر رستم گرفته‌اند. از قرن چهارم با عنوان مدینه السادات نامیده شد و در طی قرون گذشته تاریخ‌دانان بسیاری در آثار خود به نام زواره و شخصیت‌های برجسته آن پرداخته‌اند. ساختار گلی زواره و معماری ایرانی اصیل آن همیشه این‌جا را به یک مقصد عالی برای توریست‌های خارجی تبدیل کرده است. اما آنچه جالب توجه است اینکه این روزها و در فصل سفر به کویر، کویر دق سرخ زواره بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

دق سرخ

کویر دق سرخ وسعتی به طول تقریبی ۵۰ کیلومتر و عرض ۲۰ کیلومتر را در شمال شرقی شهر زواره از آن خود کرده است. با کوه‌هایی کم ارتفاع در کنار جنگل‌های تاغ که از کویر مرکزی ایران جدا شده است. یکی از جاذبه‌های این کویر هم تپه شنی بزرگی است که تقریباً در مرکز این کویر قرار دارد و آشیانه عقاب‌های منطقه است. جایی که در میان بیشتر کویرنوردان به آشیانه عقاب معروف شده است. جالب است به شما بگویم در این کویر معادن نمک، طلا و سرب وجود دارد و احتمالاً نفت نیز در آن پیدا می‌شود.

یک لایه نمک با ضخامت متغیر سطح کویر را پوشانده است. شب‌ها روشنایی مهتاب بر این دشت نمک می‌تابد و بلورهای نمک نور را بازتاب می‌دهند. این عارضه سطح کویر را به شکل چشم‌نوازی درخشان می‌کند و مانند آینه‌ای خرد شده در هر گوشه کویر پراکنده است. از این روست که کویر دق سرخ مأوای کمپ زنان و علاقمندان به کمپینگ در کویر است.

علاوه بر این زمین‌ها، چندضلعی‌های نمکی حاشیه کویر شکل دیگری است که چشم‌اندازی دیدنی دارد و گاهی ارتفاع آن‌ها تا ۱۵ سانتی‌متر هم می‌رسد. در محدوده میانی کویر به دلیل نمک فوق‌العاده‌ زیادی که دارد، حتی گیاهان نمک‌دوست نیز به چشم نمی‌خورند.

دق سرخ جاذبه گردشگری

• کویر نوردی

  کویرها خود به خود آنچنان پدیده‌های شگفت انگیزی هستند که به تنهایی یکی از قطب‌های گردشگری به حساب می‌آیند. تورهای گردشگری کویر دق سرخ آسمان تاریک آنجا و رصد ستارگانش، سکوت و آرامش بی‌نظیرش، حیات وحش بکرش و پدیده‌های جذاب زمین شناسی آن را به عنوان جاذبه‌های تماشایی آنجا مثال می‌زنند. همانجا که تا چشم کار می‌کند کویر است. تا دلت بخواهد و بزرگی و عظمت پروردگار تنها چیزی است که با دیدن آن از خاطر هر بیننده‌ای عبور می‌کند.

• عکاسی در کویر دق سرخ

  جنگل‌های تاغ زواره یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری هستند. عامل مهم تثبیت شن‌های روان منطقه که زمین‌شناسان معتقدند اگر این جنگل‌ها نبود، سال‌ها پیش زواره و روستاهایش در میان انبوه ماسه‌های کویر مدفون شده بودند. مکان مناسبی برای عکاسان حیات وحش است و شغال، روباه، پایکا، چکاوک کاکلی، جغد و باز در آنجا زندگی می‌کنند.

• تپه‌های ماسه‌ای

  تپه‌های ماسه‌ای مهم‌ترین اشکال این منطقه را تشکیل می‌دهند و به‌ صورت آشکاری جهت حرکت باد را نشان می‌دهد و چند ضلعی‌های نمکی کاسه‌ای و گنبدی شکل آن از دیگر شگفتی‌های این منطقه است که ارتفاع آن گاهی تا ۱۵ سانتی‌متر می‌رسد. در جایی هم سطح کویر شبیه زمین شخم زده و یا به اصطلاح گل کلمی است و آن زمانی است که کویر تا حدودی رطوبت خود را از دست می‌دهد.

• بازدید از باقیمانده شهر لیلاز

  این شهر از نزدیکی بادرود تا انتهای زواره در امتداد دریای سیلک ادامه داشته و آثار فراوانی از بقایای این شهر شناسایی شده است، سفال‌های رنگین شده و خرده شیشه‌های بلورین و نادر تا خشت‌های ۴۰ در۲۰ و ۲۰ در ۲۰ و خرابه‌ها و  قنات‌ها هر یک گویای وجود شهری با قدمت ۳۰۰۰ تا ۳۵۰۰ سال است که روزگاری در دل این کویر وجود داشته است.
  زمانی که به دق سرخ سفر می‌کنید باید سواری‌ها را در یکی از روستاهای مهاباد، موغار، حسن آباد، جعفرآباد، امیران، علی آباد و کچورستاق گذاشته و به کویر بروید. بیشترین آثار و بقایای این شهر را در حوالی همین روستاها خواهید یافت.
  

• تل شیطان

  در قسمت‌های مرکزی کویر تپه‌های ماسه‌ای جزیره مانندی به چشم می‌خورند که به تل شیطان شهرت دارد. فرم کلی تل شیطان به شکلی است که جهت حرکت مسیر باد را به خوبی نمایش می‌دهند و عکس‌های فوق‌العاده‌ای را می‌توانید هنگامی که نور مهتاب روی آن‌ها افتاده و سایه‌شان بر زمین نقش بسته است، از آن‌ها ثبت کنید.

آدرس کویر دق سرخ

ابتدا به اردستان بروید و سپس به زواره برسید، می‌توانید به روستای علی آباد یا روستای جهان آباد برسید. روستای جهان آباد روستای بسیار کوچکی است و بسیاری از ساکنانش آنجا را ترک نموده‌اند. از روستا به سمت شمال شرقی حرکت کنید و راه را درون جاده‌ای خاکی ادامه دهید. مسیر بیابانی است و هیچ شباهتی به کویر ندارد اما پس از یک ساعت و نیم با سواری‌ها به حاشیه نمکزار می‌رسید.

نکات مهم سفر به کویر دق سرخ

• حتماً و قطعاً برای رفتن به کویر از راهنماها کمک بگیرید.
• سواری‌های آفرودی در روستاها هستند که می‌توانید از آن‌ها بخواهید تا شما را به کویر برسانند.
• بهترین انتخاب می‌تواند تور زواره باشد که شما را به کویر دق سرخ هم می‌برد.
• در روستای علی آباد اقامتگاه بوم گردی هم هست که اگر نمی‌دانید چطور در کویر کمپ بزنید می‌توانید در این روستا اقامت کنید.
• بقایای شهر لیلاز در جای‌جای کویر پراکنده‌اند مانند کوزه‌های شکسته و یا سکه‌های مسی که نباید هرگز آن‌ها را به همراه خود بیاورید.
• بخشی از کویر هست که وسایل الکترونیک و فرستنده رادیویی سواری‌ها خوب کار نمی‌کند و موبایل آنتن نمی‌دهد؛ پس حتماً قبل از سفر به عزیزانتان بگویید کجا می‌روید.
  

هفت شهر لیلاز

بنای هفت شهر لیلاج یا لیلاز که مرکز آن شهر لاسون بوده، در اثر زلزله و یا هجوم ریگ روان و یا بوسیله افراسیاب ترک به کلی از بین رفته و فقط آثاری از آن باقی است به‌طوری که در محل شایع است از بناهای لیلاز پدر کیخسرو کیانی (تخت وتاج کیخسرو به پسر عمویش اروند شاه منتقل شده) بوده که شهر مرکزی بنام پسرش لاسون نامیده شده است.

حدود این شهرها از موغار شروع و تا نزدیکی یزد امتداد داشته و با این ترتیب قطعی است که زواره هم جزء این هفت شهر بوده است .در موقع حفاری و یا بارندگی خرده طلا و چیزهای دیگری در خرابه‌های این هفت شهر بدست می‌آید.

برای آشنایی بیشتر با جاذبه‌های گردشگری به مجله گردشگری مجله دلتا مراجعه کنید.

ساحل درک ؛ پیوند کویر و دریا

ساحل درک بسیار تمیز است. هیچ نشانه‌ای از زباله دیده نمی‌شود. درک به پاک‌ترین ساحل ایران مشهور است. زیباست و حیف است آن را نبینیم.

نمی‌دانم ترکیب عجیب کویر، نخل و دریا را دیده‌اید؟ وقتی که دریا از دور نمایان می‌شود، صحنه بسیار زیبایی برای گردشگران خواهد بود که ده‌ها، حتی بیشتر تصویر را برای عکاسی مقابل چشمانتان قرار می‌دهد. درست شبیه عکس‌های رویایی که قبلاً از این منطقه دیده بودید، نخل‌های بلند قد که شاخصه کویر است و ساحل زیبا و آن دریای شگفت‌انگیز که همه به یکدیگر دوخته شده‌اند. امروز به ساحل درک می‌رویم. فقط اینجاست که می‌توانید این همه زیبایی را کنار هم ببینید. درست خواندید. ساحلِ دَرَک چابهار، در جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان و در روستایی به همین نام قرار گرفته است. با ما همراه باشید.

روستای درک

برای آن که به این ساحل زیبا برسید باید به ۱۷۰ کیلومتری شهر چابهار و در امتداد مسیر سواحل مکران و در فاصله ۱۰ کیلومتری از روستای زرآباد بروید. روستای درک همان‌جاست. جایی که کویر و دریا به یکدیگر دوخته شده‌اند. یک زمین پوشیده از نخل که به کازابلانکای ایران معروف است. می‌توان گفت دیدن ساحل درک برای همه گردشگران از واجبات است.

مردهای درک بلوچ هستند. پیراهن‌های سفید بلند بر تن دارند. لباس زنان‌شان رنگارنگ است. پر از سوزن دوزی‌های دیدنی است و پر نقش و نگار. درک ۱۰۴خانواده دارد. همگی مهمان‌نواز و خونگرم هستند. گردشگری بخشی از درآمد روستایی‌ها به شمار می‌رود. پس خوب است غذاهای محلی‌شان را سفارش دهید که زنان روستا آن‌ها را می‌پزند. قیمت گرانی هم ندارند.

ساحل درک

گفتیم در ساحل درک ، کویر و دریا به هم پیوند می‌خورند. فکرش را بکنید! سواحل مرجانی، ماسه‌ای و صخره‌ای. همه با هم یک جا. یک ترکیب فوق‌العاده. این ساحل نزدیک اقیانوس هند است. ممکن است با این تفاصیل فکر کنید درک در محدوده‌ای خشک و بیابانی است. اما اشتباه نکنید. درک منابع آب شیرین دارد. زمین را دو متر بکنید هم به آب می‌رسید. همین موضوع باعث شده کشاورزی آن‌جا هم رونق بگیرد.

اتفاقاً جالب است به شما بگویم این‌جا، بهشت طبیعت‌گردان است. این ساحل بکر خیلی اتفاقی به عنوان یک پدیده گردشگری کشف شد. یکی از کاربران توییتر این کار را کرده است. او از بومیان محدوده درک بود. عکس‌های غروب و طلوع خورشید درک را منتشر کرد. بعد از آن گردشگران زیادی عاشق درک شدند.

ساحل درک بسیار تمیز است. هیچ نشانه‌ای از زباله دیده نمی‌شود. درک به پاک‌ترین ساحل ایران هم مشهور است. غروب این ساحل بسیار زیباست، درختان نخل در پس‌زمینه نارنجی آسمان و انعکاسی که خورشید در آب انداخته است بسیار لذت بخش است. ستارگان بی‌شمار هم که دست کمی از آسمان کویر ندارند، کنار ترکیب ماه و نخل‌ و دریا به شکل دیوانه کننده‌ای می‌درخشند.

روستای درک کجاست؟

باید به استان سیستان و بلوچستان بروید و به چابهار برسید. خط ساحل را در کنار دریای عمان پیش بگیرید و به سمت شهر کنارک برانید. دهستان زرآباد شرقی را پیدا کنید. بهشت گمشده ایران همان‌جاست. روستای درک. بار و بندیل‌تان را ببندید. به سیستان و بلوچستان سفر کنید. شگفت‌انگیزترین چشم‌انداز دنیا منتظر شماست. ساحل درک ۱۷۰ کیلومتر با چابهار فاصله دارد. از روستای درک نیز ۱۰ کیلومتر دورتر است.

اقامت در روستای درک

ساحل درک تازه کشف شده است. هنوز امکانات گردشگری زیادی آن‌جا نیست. می‎توانید روی سکوهای ساحل چادر بزنید. همچنین می‌توانید به خود روستای درک بروید. در خانه‌های روستایی با هزینه‌ای معقول اقامت کنید. به نفع روستاییان هم هست. فروشگاه و پمپ بنزین دور است. حواستان به نیازهای فوری خودتان باشد.

تور روستای درک

چابهار و آن حوالی، از خنک‌ترین بنادر دنیا است. بنابراین خیلی از تورهای گردشگری برنامه سفر خود را به روستای درک از اوایل زمستان تا اواخر بهار می‌چینند. برای این که از همه جذابیت‌های این روستا و ساحل زیبای آن بهره ببرید می‌توانید در تور روستای درک و یا تور چابهار نام‌نویسی کرده و با کلی خاطره خوب بازگردید. درک از نیمه زمستان تا نیمه‌های بهار عالی است. اوایل پاییز تا نیمه‌های آن هم زمان خوبی است. هوا و چشم‌اندازهای منحصربه‌فردی خواهید دید.

حرف آخر

سیستان و بلوچستان و ساحل درک دیدنی و لذت‌بخش است. پس خوب است سعی کنیم به طبیعتش آسیب نزنیم. زیبایی‌های زمین برای همه نسل‌هاست. در ساحل درک غریق نجات وجود ندارد. امکانات پزشکی و کمک‌های اولیه دور است. حتی اگر شناگر حرفه‌ای هستید باز هم لطفاً به آب نزنید. خودتان را به دردسر نیندازید. به ریسکش نمی‌ارزد. به علاوه خبر خوب این که کلنگ احداث کمپ گردشگری در روستای درک به زمین خورده است. با احداث یک کمپ، رفاه عمومی گردشگران منطقه بالاتر می‌رود و امکان اقامت و شب‌مانی راحت‌تر هم مهیا می‌شود.

برای خواندن مطالب بیشتر گردشگری به مجله دلتا مراجعه کنید و مجله گردشگری آن را حسابی بگردید.

موزه زمان، تماشاگه ساعت های جهان

اگر از آن دسته از افرادی هستید که اشیای عتیقه برای‎تان جالب است و یا دوست دارید اطلاعاتی راجع به چگونگی محاسبه ساعت و روز و ماه و سال بدانید، حتماً به موزه ساعت «تماشاگه زمان» سری بزنید.

موزه تماشاگه زمان یکی از آن موزه‌هایی‌است که به یک موضوع خاص از همه زندگی دوار می‌پردازد. آن هم زمان است. نام نخستین موزه ساعت ایران را به خود اختصاص داده و ساختمانی بسیار زیبا دارد. تزئینات آن دیدنی و رستوران موزه زمان هم بسیار مشهور است. می‌توانید در میان درختان و صدای پرندگان بنشینید و یک کافی یا چای گرم در یک هوای زمستانه نوش جان کنید. البته صبحانه‌های موزه زمان بیشتر باعث شهرتش شده است. فکر می‌کنم همه این‌ها گزینه خوبی است تا مجله گردشگری‌مان را امروز همراهی کنید که به این موزه زیبا سری بزنیم. با مجله دلتا بمانید.

موزه زمان

تماشاگه زمان، موزه‌ای در تهران بزرگ است که شما حتی تصورش را هم نمی‌توانید بکنید که هزاران ساعت، هزاران ساعت را منتظر مانده‌اند تا شما برای دیدار از آن‌ها بروید و از خود بپرسید آیا واقعاً با چند تکه چوب زیر نور خورشید بود که بشر توانست زمان را تشخیص و روز و ماه و سال را از هم تمیز دهد؟

هنگامی که به باغِ تماشاگه زمان قدم می‌گذارید وارد بهشت کوچکی شده‌اید که در دوره‌ای، بخشی از باغ فردوس بوده است. با ساختمانی قاجاری و آبی رنگ که شما را به یاد خانه‌های عروسکی می‌اندازد. خانه حسین خداداد، تماشاگهِ زمان. مزین به گچ‎بری‌هایی از گره‌های چینی، آینه‌کاری و مقرنس کاری. جایی که اگر دوستدار هنر معماری باشید، قطعاً زمانی را به عکاسی دور تا دور این ساختمان اختصاص خواهید داد.

همچنین در جای جای باغ می‌توانید انواع ساعت‌هایی را ببینید که برخی ۵۵۰۰ سال پیش اختراع شده‌اند؛ مانند یک ساعت آفتابی که فقط از یک چوب شاخص روی سطحی صاف تشکیل شده است، ساعت آبی، ساعت آبی مکانیکی، ساعت روغنی، ساعت طنابی، ساعت شمعی، ساعت شنی و …

ساختمان عروسکی موزه زمان

طبقه اول را ساعت‌های قدیمیِ اروپایی از کشورهایی مثل سوئیس، فرانسه، انگلیس، آلمان؛ ساعت‌هایی مخصوص شیفت نگهبانی، ساعت‌های مچی، ساعت کِشتی و… فرا گرفته. ساعت‌هایی مربوط به ناپلئون سوم و لویی شانزدهم. شما حتی ساعتی را خواهید دید از قرن ۱۹ میلادی با پیکره‌ای از هومر شاعر یونانی.

در همین طبقه با اتاقِ بی‌نظیر اصفهانی‌ها روبه‌رو خواهید شد که به شکلی چشم‌نواز و زیبا طراحی شده است. اتاقی متفاوت از کل بنا که حسین خداداد خواست این‌گونه طراحی شود. مملو از تنگ‌بر‌‎های (گونه‌ای از آذین‌های گچی) استادانه با الهام از اتاق موسیقیِ کاخ عالی قاپوی اصفهان، طراحی تذهیب و تشعیر، مینیاتور، با سقفی از طرح‌های خشتی که ۹۹ درصد از مس و ۱ درصد از طلاست. همراه تابلویی گچ‌بری در قسمت محراب که نمادی از آفرینش آدم و حوا وَ هابیل و قابیل در باغ عدن است.

نمایشگاهی در دل تماشاگه

طبقه دوم مکانی برای نمایش آثار هوشنگ فروتن است که با استفاده از ساعت، کلاژ شده است و برخی از آن‌ها در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ در شهرهایی از آمریکا به نمایش گذاشته شده‌اند.

همچنین در همین طبقه شاهد ویترینی مدور هستیم از ابزار تعمیر ساعت مانند سمبه و سمبه‌دان، سوزن روغن‌زنی، چفت، چکش،  فرچه، چاقو و آچار ساعت‌سازی، انبردست و دم‌باریک و …

قسمتی از همین طبقه در موزه تماشاگه زمان به ابزار‎هایی برای سنجش روز و ماه و سال اختصاص داده شده است. اسطرلاب و کرهِ سماوی یکی از آن‌هاست. همچنین شخصیت‌های مختلفی از تقویم نویسی و ماکت کتیبه بیستون (قدیمی ترین سندِ تاریخ‌دار ایرانی) و در نهایت ساعت‌های افراد مشهور را همراه با نام و عکس ایشان خواهید یافت.

رستوران موزه زمان ( کافه ریبار )

وارد محوطه موزه زمان که بشوید، درست سمت چپتان کافه رستورانی را خواهید دید که شاید بیشتر به صبحانه‌هایش معروف است. چرا که در منطقه زعفرانیه کمتر جایی پیدا می‌کنید که صبحانه‌ منو باز به کیفیت ریبار داشته باشد، شاید هم در کل تهران نیافتید.

هر چه بخواهید هست. در نظر داشته باشید که برای هر وعده هم دو ساعت تایم استفاده از بوفه دارید. فضای باز و دل‌انگیزی دارد. منوی آن کامل است و برای کسانی که به موزه زمان سر نمی‌زنند هم سرویس می‌دهد. فراموش نکنید اگر قصد دارید صبح جمعه آن‌جا باشید حتماً از قبل میزتان را رزرو کنید.

موزه زمان کجاست ؟

آدرس موزه زمان : تهران، خیابان ولیعصر، نبش چهار راه پرزین بغدادی، پلاک ۱۲

روزهای بازدید موزه زمان : تمامی روزهای هفته به جز ایام سوگواری.

ساعت کاری موزه زمان : صبح‌ها ۹:۳۰ تا ۱۳ و عصرها ۱۴:۰۰ تا ۲۱:۳۰ (جمعه‌ها ۱۰:۰۰ صبح تا ۱۶:۰۰ عصر)

قیمت ورودی موزه زمان : بازدیدکنندگان داخلی ۴٫۰۰۰ تومان و بازدیدکنندگان خارجی ۳۰٫۰۰۰ تومان

حرف آخر

اغلب موزه‌ها دیگر فقط جایی برای دیدن آثار عتیقه نیستند، بلکه می‌توانید به عنوان تفریح‌گاه به این قبیل مکان‌ها نگاه کرده و اوقات خوشی را در آن‌ها سپری کنید. برای رسیدن به این مکان کافی است به خیابان ولی‌عصر، ابتدای خیابان سرلشگر فلاحی (زعفرانیه)، نبش چهارراه پرزین بغدادی، پلاک ۱۲ مراجعه و خاطره‌های خوبی را برای خود رقم بزنید.

دشت میشان کجاست ؟

هرچند که برخی، بهار تا اواسط تابستان را بهترین زمان برای سفر به دشت میشان می‌دانند اما بیشتر خانواده ها در بهار، عکاسان در پاییز و همه کوهنوردان معمولاً زمستان را برای سفر به دشت میشان انتخاب می کنند. از سویی زمستان‌های این دشت به شدت دیدنی است.

همدان تاریخ دور و طولانی‌ای دارد و جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی زیاد. اما علاوه بر جاذبه‌های تاریخی، طبیعت بی‌نظیری هم دارد که اگر از علاقمندان به ایران بکر هستید، دشت میشان در استان همدان را حتما در لیست سفرهای خود داشته باشید. یکی از دشت‌های رویایی و بهشتی ایران، در دامنه‌های کوه الوند که از جاذبه‌های گردشگری استان همدان حساب شده و مجله گردشگری امروز شما را به دیدن دشتی از زیبایی‌ها دعوت می‌‌کند. با مجله دلتا بمانید.

دشت میشان همدان

در انتهای یک جاده زیبا، دشتی سرسبز با نام دشت میشان قرار گرفته که در بهار و پاییز شکوه نقاشی خدای خالق را به نمایش می‌گذارد. تابستانش سبزِ سبز است و زمستانش سپیدِ سپید. اصلا جلوه‌ای خاص دارد. این دشت یک زیبایی چهار فصل است. زیبایی زمستانه آن مدیون برف و یخ، و بهار و تابستانش با چمنزار و گل‌های کوچک زرد پر شده است. منظره‌ چشم‌نواز و دیدنی پاییزش را هم که دیگر برایتان نگویم. در مسیر صعود به قله‌ زیبای الوند است و یکی از زیباترین جاهای دیدنی همدان.

دشت میشان کجاست ؟

دشت میشان ۱ هکتار مساحت دارد. گفتیم که در مسیر صعود به کوه الوند است و برای رسیدن به آن  باید از جاده‌ای بگذرید که در انتهای آن آبشار گنجنامه و کتیبه تاریخی هخامنشی قرار دارد، آبشار و کتیبه‌ای که هر کدام زیبایی‌های خاص خودشان را دارند. مسیر کوهنوردی به الوند هم از همین‌جا شروع می‌شود تا به دشت میشان برسید. علاوه بر کوهنوردی و کوهپیمایی در این منطقه دیدن زندگی عشایر هم در دامنه‌های شمالی الوند باید برایتان جالب باشد.

این دشت یکی از جاذبه‌هایی در همدان است که هر روزه طبیعت‌گردان و کوه‌پیمایان بی‌شماری به آن‌جا سر می‌زنند. جایی در طول دره زیبا و خرمِ عباس آباد که پر است از منظره باغ‌ها و درختان بلند که پاییزش بسیار شکوهمند است.

 

مسیر دشت میشان

البته مسیر رسیدن به دشت میشان فقط کوهپیمایی نیست و برای رسیدن به آن دو راه وجود دارد و یکی از آن‌ها کوهپیمایی است. دیگری استفاده از تله کابین است.

اگر از کوهنوردان هستید، هرچه به سمت قله الوند بالاتر بروید، منظره‌ پشت سرتان زیباتر و چشم‌نواز‌تر می‌شود. در این مسیر دو پناهگاه کوهنوردی هم وجود دارد که مدت‌ها پیش ساخته شده‌اند و استراحت کردن در این ایستگاه‌ها، خالی از لطف نیست. به علاوه می‌توانید عکس‌های بی‌نظیری را هم برای خود ثبت کنید.

پناهگاه اول یک بالکن با نمای بسیار زیبای دره است که اگر در روزهای ابری روی آن بایستید، شاهد منظره خارق‌العاده اقیانوس ابر خواهید بود.

اگر انتخابتان هم تله‌کابین باشد، گنج‌نامه در ایستگاه دوم آن قرار گرفته و منظره‌ای فراموش نشدنی را از آن بالا خواهید دید. منظره‌ای شبیه به یک کارت پستال که شما برفراز آن در حال حرکت هستید.

جاذبه های گردشگری دشت میشان

خود دشت میشان همدان یک مقصد گردشگری است. عبور کردن از مسیری که برایتان گفتیم هم برای گردشگران و کوهنوردان جاذبه خاصی است. اما اگر دنبال یک مکان خاص به عنوان جاذبه گردشگری دشت میشان می‌گردید، مسیر کاروان‌روی هخامنشیان، که پادشاهان و همراهانشان از آن عبور می‌کردند، باید برایتان جالب باشد.

از سویی این مسیر شما را به کتیبه باستانی گنج نامه خواهد رساند. کتیبه‌ای متعلق به عصر داریوش و خشایار شاه، دو پادشاه بزرگ هخامنشی است.

در نزدیکی آبشاری به ارتفاع ۱۲ متر قرار دارد قدمتی چندین هزار ساله دارد.

پیشنهاد مطالعه: می‌توانید برای آشنایی بیشتر با گنجنامه مطلب “دهکده گنجنامه همدان” را مطالعه کنید.

از سویی گاهی آبشار گنجنامه هم مانند آبشار یخی هملون یخ می‌زند و اگر علاقمند به یخ نوردی باشید می‌توانید به آن هم صعود کنید.

دهکده کول میشان کجاست؟

بارها شده که به جای دشت میشان همدان عبارت دهکدهکول میشان را شنیده باشید. کول روستایی از توابع بخش میانکوهِ شهرستان اردلاست. در استان چهارمحال و بختیاری واقع است، در ۷۰کیلومتری جنوب غربی مرکز استان (شهرکرد) واقع شده و با دشت میشان همدان هم نسبتی ندارد.

فصل سفر

هرچند که برخی، اوایل بهار تا اواسط تابستان و اواسط مهرماه تا اواخر ابان را بهترین زمان برای سفر به دشت میشان میدانند اما بیشتر خانواده ها در بهار، عکاسان در پاییز و همه کوهنوردان معمولاً زمستان را برای سفر به دشت میشان انتخاب می کنند. از سویی این دشت در زمستان به قدری دیدنی است که، تماشای دشت سپید‌پوش میشان در زمستان، یکی از فراموش نشدنی ترین تجربه سفر های آن‌هاست.

آدرس دشت میشان همدان

از تهران به سمت همدان را طی چهار ساعت رانندگی کنید. آنجا از میدان امام به سمت میدان قائم حرکت کنید و پس از رسیدن به میدان قایم سمت راست بروید. کمی بالاتر یک دوراهی است که یکی به سمت عباس آباد و دیگری به سمت گنج نامه می‌رود.

مسیر گنج نامه را که ادامه دهید به ابتدای مسیر کوهپیمایی خواهید رسید. حالا یا می توانید تا دشت را به کوهنوردی بپردازید و جایزه تان دشت خواهد بود؛ ویا با تله کابین به دشت میشان می روید و از تصاویر لذت می برید. عکس های زیادی را از عشایر بین راه هم می توانید برای آلبوم خاطراتتان به همراه بیاورید.

 

 

آرامگاه فردوسی ؛ جاهای دیدنی مشهد

در باغی زیبا، مشابه جایگاه ابدی کوروش، آرامگاه فردوسی ساخته شده است. بنایی با الهام از معماری دوره هخامنشی و المان های شاخص آن دوره.

مشهد از آن شهرهایی است که به هر سویش نگاه کنی جاذبه‌های تاریخی و مذهبی دیدنی خواهی یافت. در شهر مشهد، کم نیست مکان‌هایی که بازدید از آن بر هر توریست و به طور خاص گردشگر ایرانی واجب است. یکی از این مکان‌ها آرامگاه فردوسی در توس است. تاریخچه جالب و طولانی آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی سبب شده تا بازدید از این آرامگاه بدون شک از آن کارهایی باشد که باید در سفر به مشهد انجام دهیم. مجله گردشگری امروز می‌خواهد اندکی از زوایای این مقصد تاریخ گردی برایتان بگوید. پس با مجله دلتا همراه شوید.

آرامگاه فردوسی

در فاصله ۲۰ کیلومتری شهر مشهد و در شهر توس، در باغی زیبا، مشابه جایگاه ابدی کوروش، آرامگاه فردوسی ساخته شده است. بنایی با الهام از معماری دوره هخامنشی. ۹۰۰ متری است و از ستون، سنگ و کاشی با استفاده از عناصر تزیینی هخامنشی در ستون‌ها و سر ستون‌ها بنا شده است و بر روی ۴ ضلع این آرامگاه نیز اشعاری از این شاعر حکیم نگاشته شده.

بنای اولیه این آرامگاه در روزگار فرمانروایی غازان خان، پادشاه ایلخانی ساخته شد. ساختمانی در محل دفن فردوسی. اما ساخت و ساز به پایان نرسید و بنا تا حدود نیمه سده هشتم هجری قمری به همان صورت رها شد.

عبیدالله خان ازبک در جریان یورش‌ها به خراسان به خاطر مخالفت با مذهب شیعه، دستور ویرانی آرامگاه فردوسی را صادر کرد. بارها این آرامگاه مورد مرمت و باز سازی قرار گرفت تا در نهایت با طرحی از کریم طاهرزاده بهزاد، با سقفی پلکانی و یک سنگ مرمر نفیس بر روی مقبره یک ایوان ۴۰ متری که بنا را احاطه می‌کرد و سقف آن مزین به کاشی‌های معرق و مقرنس بود، بنا گشت. پس از ۱۸ ماه تلاش برای افتتاح در جشن هزاره فردوسی در سال ۱۳۱۳ آماده شد.

هوشنگ سیحون بر پایه طرحی از کریم طاهرزاده این بنا را طراحی و بازسازی کرد. ساخت این آرامگاه در سال ۱۳۴۳ به دستور انجمن آثار ملی آغاز شد و در سال ۱۳۴۷ پایان یافت.

داخل آرامگاه فردوسی

با الهام از معماری اشکانی داخل آرامگاه فردوسی را ساختند.  ۲۰ ستون مرمری در پایین بنا و ۸ ستون در بخش فوقانی قرار رفته است. درواقع آنجا همه چیز را از آرامگاه کوروش بزرگ در پاسارگاد را در ذهنتداعی می‌کند.

• سنگ قبر فردوسی
  سنگ قبر آرامگاه از جنس مرمر به ابعاد ۱ در ۱.۵ متر و ارتفاع ۰.۵ متر در مرکز یک سکوی مرمری قرار داده شده و حاشیه تزیینی دارد. متنی با خط نستعلیق روی آن نوشته شده است.
  به نام خداوند جان و خرد. این مکان فرخنده، آرامگاه استاد گویندگان فارسی‌زبان و سراینده‌ داستان‌های ملی ایران، حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی است که سخنان او زنده‌کننده‌ کشور ایران و مزار او در دل مردم این سرزمین جاویدان است. تاریخ تولد: ۳۲۹ق – تاریخ وفات: ۴۱۱ق – بنای آرامگاه : ۱۳۵۳ق
• تالار
  یک تالار مربع شکل از جنس سنگ مرمر با تزیینات داخلی کاشی و گچ بری با چهار ستون بلند و دو سرستون بزرگ در چهارگوشه آن برای ارامگاه ساخته شده است. هر دیوار با یک جفت ستون مشابه ولی کوتاه تر دارد و تصویر مردی بالدار (فروهر) در بالای ضلع جنوبی بنای اصلی نیز به چشم می خورد.
• محوطه پلکانی
  این قسمت فضایی پلکانی و پوشیده از سنگ مرمر دارد که اتاقی روی آن قرار گرفته و تعداد زیادی از اشعار فردوسی روی دیوار آن حک شده است.
  

کتابخانه و موزه فردوسی

در واقع این آرامگاه مجموعه‌ایست به همراه کتابخانه و یک موزه به نام موزه توس یا فردوسی.  ۴ بخش دارد که در آن ها آثاری از کاوش های باستان شناسی، وسایل رزمی و حماسی که در شاهنامه بسیار به آن ها اشاره شده است، اشیای باستانی متعلق به زمان فردوسی در قرن ۴ و ۵ هجری و برخی اشیاء اهدایی و آثار نقاشی به نمایش در آمده است.

کتابخانه فردوسی، در ابتدا بیشتر کاربری تشریفاتی داشت و اتاق ضلع شرقی آن به تالار پذیرایی آرامگاه اختصاص یافته بود.  فرش نفیسی به مساحت ۳۷ متر مربع از کارخانه صابر مشهد هم آنجا پهن شده بود. در کنار اتاق کتابخانه ای با ۹۰۰۰ جلد کتاب قرار داشت که پس از بازسازی آرامگاه، به دلیل محدودیت فضای ساختمان، فضایی دو طبقه به آن افزوده شد.

در سال ۱۳۹۲ با اهدای حدود ۵۰۰۰ جلد کتاب به این کتابخانه، شرایط برای ایجاد کتابخانه ای با محوریت شخصیت حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاهنامه و منطقه تاریخی طوس همزمان با ۲۵ اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ در روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی افتتاح شد.

مهدی اخوان ثالث

در محوطه آرامگاه فردوسی، مهدی اخوان ثالث، شاعر پرآوازه و موسیقی پژوه ایرانی، در بخش غربی مجموعه آرامگاهی فردوسی و در ضلع جنوبی موزه قرار دارد. تندیس نیم تنه وی در کنار آن نصب شده و هرسال در روز چهارم شهریور خانواده و دوست دارانش برای برگزاری مراسم به این مکان می آیند.

مجسمه یادبود فردوسی

مجسمه مشهور فردوسی توسط ابوالحسن صدیقی، هنرمند ایرانی، در ایتالیا ساخته و به این آرامگاه آورده شده است.امروزه در قسمت تالار آرامگاه هم می‌توانید تندیس هایی که توسط فریدون صدیقی، پسر ابولحسن صدیقی از داستان های شاهنامه ساخت شدنده‌اند را ببینید.

آرامگاه فردوسی ساعت بازدید

زمان بازدید: همه روزه نیمه اول از ساعت ۹:۰۰ تا ۱۷:۰۰ و نیمه دوم از ۸:۰۰ تا ۱۶:۳۰

قیمت بلیط آرامگاه فردوسی

کمتر پیش می آید که هزینه ورودی به آرامگاه فردوسی در فصول پر بازدید تغییر کند و معمولاً ثابت است.

هزینه ورودی: ۵۰۰۰ تا ۸۰۰۰ تومان برای اتباع ایرانی و ۵۰۰۰۰ تومان برای اتباع خارجی است.

آرامگاه فردوسی کجاست؟

آدرس: توس، انتهای بلوار بهارستان

سواری شخصی: از شهر مشهد به سمت قوچان بروید و در سه راهی فردوسی به سمت راست بپیچید تا چند کیلومتر جلوتر به بلوار بهارستان برسید. در انتهای بلوار آرامگاه حکیم فردوسی واقع شده است.

وسایل نقلیه عمومی: می توانید از وسایل نقلیه عمومی هم استفاده کنید. به پایانه فردوسی در مشهد بروید و سوار اتوبوس های خط ۲۰۲ شده و ظرف مدت ۴۵ دقیقه به آرامگاه برسید.

موزه خودرو تهران ؛ خانه تاریخی اتومبیل ها

موزه خودروهای تاریخی ایران ، تعدای از بهترین،قدیمی ترین وگرانترین اتومبیل های جهان را از عهد قاجار تاکنون را یکجا گرد هم آورده تا در برابر چشمان شما به نمایش بگذارد.

 بسیاری از افراد هستندکه با دیدن ماشین های قدیمی از خود بیخود می‌شوند وبرای دیدنشان وقت می‌گذارند ویا حتی سعی می کنند یکی از آن‌ها را بخرند و به اصطلاح تمیز کنند و سوارشوند. آن‌ها همه خودرو‌های جدید و قدیمی را می‌شناسند، به این افراد می گویند «عشق ماشین» اگر شما هم جزو آن‌ دسته از عشق ماشین‌ها هستید. مجله گردشگری به شما پیشنهاد می‌دهد حتماً سری به موزه خودرو تهران بزنید. اصلاً بیایید با مجله دلتا همه با هم به دیدن این خانه سالمندان اتومبیل ها برویم.

ورود خودرو به ایران

در دوره قاجار دستگاهی برای حمل‌ونقل پادشاه قجری و درباریان وارد ایران شد، هیاهوی بسیاری را  به دنبال داشت. در سال‌های نخست فقط مورد استفادۀ پادشاه، درباریان و اشخاص تراز اول کشور بود، اما پس از ۲۶ سال یعنی از سال ۱۳۰۵ مورد توجه مردم هم قرار گرفت و آنها هم سراغ این پدیده رفتند.

موزه خودرو تهران

موزه خودرو تهران در زمینی به مساحت ۲۲۰۰۰ متر مربع افتتاح شد و  ۱۰ هزار متر مربع آن فضای مسقف است و سالن نمایش آن ۳۰۰۰ متر مربع. در حال حاضر ۴۵ دستگاه اتومبیل، ۲ ارابه کالسکه، ۳ دستگاه موتور سیکلت در سالن نمایش در معرض دید عموم قرار داده شده که هرکدام از این اتومبیل ها برای خود داستانی دارند.

کالسکه های موزه خودرو

• کالسکه نادری یا ناصری
  به محض ورود به موزه، سمت راست خود را نگاه کنید، نخستین چیزی که می‌بینید ارابۀ کالسکه‌ای با نام کالسکه «ناصری» یا نادری است که در نوع خود قدیمی‌ترین ایران است و ۱۲۰ سال پیش در وین پایتخت اتریش ساخته شد و پس از ترور ناصرالدین شاه در حرم شاه عبدالعظیم حسنی او را در کالسکه گذاشتند و به کاخ منتقل کردند.
  پس از ناصرالدین شاه هم از این کالسکه برای انجام مراسم‌های تشریفاتی سایر شاهان استفاده شد که حتی گفته می‌شود اتاق این کالسکه حالتی شناور دارد که سبب می‌شود سرنشین آن احساس ناهمواری نکند.
• کالسکه تاجگذاری
  کالسکه مخصوص تاجگذاری هم ساخت کارگاه‌های معروف کالسکه سازی در اتریش است. نمونه دیگری که حداقل یکصد سال قدمت دارد. در آن دوران کالسکه به رنگ آبی لاجوردی بود. نمای بیرونی آن از طلاست. حتی تا دوران پهلوی نیز کاربرد سلطنتی داشت.
  در دوران پهلوی اما، این کالسکه را به رنگ مشکی در آوردند و از آن در مراسم تاج‌گذاری استفاده کردند. کالسکه تاج‌گذاری نیز در موزه خودرو تهران کنار کالسکه نادری قرار دارد.
  

خودرو های موزه خودرو

در این موزه ده ها اتومبیل قدیمی از شرکت ها و برندهای درجه یک و لاکچری را خواهید دید. مجموعه ای از بهترین ها و در پاره ای موارد منحصر به فردترین های صنعت خودروسازی. این ثروت ملی و نمایش آنها نمونه هایی نادر هستند مانند مجموعه غنی از مدلهای رولز-رویس از جمله رولز –رویس سیلور گوست احمد شاه قاجار، مدل افسانه ای فانتوم ۴ ضد گلوله، فانتوم ۳، مجموعه مرسدس بنزها، مدل استثنائی ۵۰۰ کا، لیموزین، ۱۹۰ SL که همه اینها وتعداد دیگری از خودروهای استثنایی را در این موزه می توان دید. بازدید از این موزه می تواند روزی به یاد ماندنی را برای همه گردشگران رقم بزند.

• رولزرویس
  یک اتومبیل رولزرویس فانتوم چهار در این موزه وجود دارد. زمان تولید آن از ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۶ میلادی بود و فقط ۱۸ دستگاه از آن در کل دنیا داشت. جالب است به شما بگویم یک دستگاه آن ضدگلوله بود که برای خانواده سلطنتی ساخته شده بود!
• موریس آکسفورد
  خودروی موریس آکسفورد در سال ۱۹۱۲ تولید شد. که در موزه خودروهای تهران یکی از آن‌ها را به رنگ قرمز خواهید دید. حجم موتور این خودروی یکصد ساله هزار و ۱۸ سی سی است و تا ۱۰ اسب بخار قدرت تولید کند که برای زمان خود بسیار مطلوب بوده است.
• مرسدس بنز K500
  مرسدس بنز K500، جزء با ارزش‌ترین اموال موزه به شمار می‌آید و مسئولین موزه خودرو  هم بر همین باورند. رنگ سبز دارد. در سال ۱۹۳۴ ساخته شده است و جزء اولین خودروهای سوپر اسپرت جهان به شمار می‌آمده. این خودرو تنها ۳۵۴ دستگاه از آن در سطح جهانی تولید شد که یکی از آن‌ها در ایران است.
  
• لامبورگینی
  لامبورگینی کانتاش، جزء خودروهای سوپر اسپرت دهه هفتاد میلادی و ساخت کشور ایتالیا است. موفق‌ترین نمونه‌های لامبورگینی در تمام طول تاریخ. کانتاش موزه خودرو تهران در سال ۱۹۷۴ ساخته شده و دارای یک پیشرانه ۱۲ سیلندر خطی‌است. تا سرعت ۳۱۰ کیلومتر در ساعت می تازد و نمونه بی نظیر و دیدنی میراث ارزشمند ایران است.
• لیموزین
  داخل سالن موزه خودرو، دو لیموزین قرار دارد. اولی یک دستگاه بنز ۶۰۰ است و در طرف دیگر سالن، یک لیموزین بزرگ شش سیلندر وجود دارد که چراغ‌های جلوی آن روی سپر نصب شده و در ساخت آن ۶ کیلو طلا استفاده شده است.
• پورشه بنز فلکس واگن !
  شاید تعجب کنید این دیگر چه شتر گاو پلنگی باید باشد. به شما میگویم. در برهه‌ای از زمان، سه خودروساز آلمانی، پورشه، بنز و فولکس واگن، تصمیم به همکاری مشترک گرفتند. یک خودرو شد  هرچند در بازار عمومی از آن استقبال نکردند و این همکاری اول و آخر سه خودروساز معروف آلمانی بود اما این شگفت انگیز است که آخرین بازمانده از این همکاری در موزه خودرو تهران قرار گرفته است.

موزه خودرو تهران کجاست؟

آدرس موزه خودرو تهران: بین کیلومتر ۱۰ و ۱۱ جاده مخصوص کرج -جنب بانک توسعه تعاون- داخل خیابان بیست و پنجم -موزه خودروهای تاریخی ایران

وسیله نقلیه شخصی: به کمربندی آزادگان بروید. با استفاده از تابلوهای راهنما، وارد خروجی جاده مخصوص کرج شوید. توجه داشته باشید که سه خروجی دیگر هم به سمت کرج می‌روند اما شما باید وارد جاده مخصوص یا همان لشگری بشوید. بین کیلومتر ۱۰ و ۱۱، وارد لاین کندرو شوید و بعد از کارخانه مینو، وارد خیابان بیست و پنجم شوید.

مترو: در ایستگاه چیتگر پیادهشوید و با استفاده از اتوبوس‌های شهرک دانشگاه، دقیقاً جلوی در موزه پیاده شوید.

اتوبوس: به ترمینال آزادی بروید و از آنجا اتوبوس‌های شهرک دانشگاه را سوار شوید و به موزه بروید.

تاکسی: در ضلع غربی میدان آزادی، تاکسی‌هایی هستند که شما را دقیقا جلوی موزه پیاده می‌کنند.

موزه خودرو تهران ساعت بازدید

ساعات بازدید از موزه خودرو ،همه روزه ۸صبح تا ۸ شب است.

۶ رستوران هندی تهران ؛ تجربه یک طعم متفاوت

تعدادی رستوران هندی در تهران هست که می تواند طعم اصیل غذاهای هندی را با شما به اشتراک بگذارد.

از طرفداران غذاهای تندو‌تیز هندی هستید؟ تجربه‌ طعم غذاهای ملل را دوست دارید؟ دلتان می خواهد غذایتان پر از ادویه های مختلف باشد؟ اصلاً از نظرم خوردن غذا یکی از لذت بخش ترین کارهای دنیاست مخصوصاً امتحان کردن و چشیدن غذاهای کشورهای دیگر. رستوران‌ های مختلفی در تهران هستند که این امکان را به ما می‌دهند. مانند رستوران های بین المللی بام لند تهران و یا رستوران غذای ایتالیای و چینی که در همه جای ایران پخشند. مجله گردشگری مان اینجاست تا شما را به چند رستوران هندی در تهران ببرد. مطمئنم هندی ها چاشنی ها و طعم دهنده های فراوانی برای خوش مزه کردن یک غذا استفاده می کنند. با مجله دلتا بمانید.

۱. رستوران چینگاری

بیشتر کسانی که رستوران‌های مختلف هندی را امتحان کرده‌اند معتقدند این رستوران یکی از بهترین رستوران‌های هندی در تهران است. در آن می‌توانید غذاهای اصیل هندی را بخورید، به قدری به طعم اصیلش نزدیک است که شما حتی خیلی وقت‌ها مشتری‌های هندی را در این رستوران می‌بینید. فضایی شیک و تمیز دارد و وقتی وارد رستوران چینگاری می‌شوید محیط تاریک و دنج و وسایل و مجسمه‌های هندی شما را سر ذوق خواهد آورد. سه نوع مبل و صندلی هم برای مهمانان قرار داده شده که می‌توانید مبل‌های راحتی یا صندلی‌های معمولی یا بلند را بسته به سلیقه‌تان انتخاب کنید.
منوی رستوران چینگاری نصبتاً گران است اما از نظر تنوع کم‌ و کسری ندارد و گزینه‌های متنوعی پیش رویتان خواهد بود.
آدرس رستوران چینگاری: مطهری-خیابان مفتح شمالی-چهارراه زهره جنب بانک ملت پلاک ۶

۲. رستوران مهاراجه

مهاراجه از قدیمی‌ترین رستوران های هندی تهران است. همزمان با هتل جهان در سال ۱۳۴۰ افتتاح شده و یعنی حدود ۵۶ سال قدمت دارد! فضایش بسیار جذاب است. یک فیل طلایی هندی و کاشی‌کاری‌هایی که روایت‌گر زندگی روزمره مردم بمبئی هستند را در این رستوران خواهید دید. وقتی وارد آنجا شوید، موسیقی هندی و فضای درون آن چنان با روح شما حرف می‌زند که گویا به هندوستان سفر کرده اید. در تنور رستوران نان‌های تازه و سنتی هندی هم پخته می‌شوند، سمبوسه، غذاهای برنجی و کبابی و تندوری و دسر و نوشیدنی‌های مخصوص هم سرو می شود که دستتان را در انتخاب غذا باز می‌گذارد.
منوی رستوران مهاراجه از نظر قیمت قابل قبول است.
آدرس رستوران مهاراجه: خیابان ولیعصر، نرسیده به چهارراه طالقانی، جنب کوچه رحیم زاده، هتل جهان

۳. رستوران تاج محل

یکی از شناخته‌‌ شده‌ ترین رستوران‌های هندی تهران رستوران تاج محل است. به طوری که از هرکس نام یکی از رستوران‌های هندی را بپرسید بلافاصله نام این تاج محل را به شما می گوید. به واسطه هتل تاج محل و نمای ساختمانش از اتوبان حقانی بسیار مشهور است. اگر دست‌ جمعی به این رستوران می‌روید و کسی در جمعتان باشد که غذاهای تند را دوست ندارد می‌توانید موقع سفارش درخواست کنید تا غذای او تند سرو نشود. جوجه تندوری و شاهی قورمه و کشمیری کباب از محبوب‌ترین غذاهای تاج محل هستند که معمولاً هم پیشنهاد سرآشپز است.
منوی رستوران تاج محل از نظر قیمت به نسبت بالاست.
آدرس رستوران تاج محل: شیخ بهائی جنوبی-پلاک ۲۹

۴. رستوران هندی تندور هتل سفیر

این رستوران هم از قدیمی‌ترین رستوران‌های هندی پایتخت به شمار می رود. غذا ها در فضای باز سرو می شود و پرسنل آن خوش‌برخورد هستند. تندور هم مثل مهاراجه نان‌های هندی‌اش را همان‌جا در تنور می‌پزد. غذاهای گیاهی، گوشتی، تندوری، دریایی و کاری مرغ سرو می‌کند. اما جوجه تندوری و قورمه شاهی‌اش را حتماً تست کنید و یادتان نرود دسرهایش را هم سفارش دهید.
منوی رستوران تندور قیمت‌های قابل قبولی دارد اما باید یادتان باشد برای حق سرویس انعام دهید.
آدرس رستوران تندور: میدان هفتم تیر، خیابان مفتح جنوبی، روبروی ورزشگاه شیرودی، کوچه اردلان، هتل سفیر

۵. رستوران دهلی دربار

یکی از شیک ترین رستوران های هندی در تهران دهلی دربار است. در محیط این مکان از اِلمان های هندی به خوبی بهره برده شده است. نظیر بودا و ساری. موسیقی زنده جزء لاینفک این رستوران است و می‌توانید در محیطی آرام از خوردن یک غذای هندی خوشمزه و اصیل لذت ببرید. فضای VIP با ظرفیت ۶۰ نفر دارد. بهترین غذاهای آن ماهی مخصوص، کشمیری کباب، ماهی تیکه، بریانی گوشت گوسفند، میگو پاکورا، روغن جوش و ماتن ساکوالاست. نان‌های خوشمزه این رستوران هم عالی هستند پاپادام و برانا بیجابی را هم از دست ندهید.
منوی رستوران دهلی دربار بسیار متنوع است هرچند قیمت هایش کمی بالاست ولی به لذت غذاهای خوشمزه اش می‌ارزد.
آدرس رستوران دهلی دربار: پاسداران، بالاتر از برج سفید، نبش بوستان هفتم، جنب موسسه ثامن الائمه، رستوران دهلی دربار

۶. رستوران هندی مالاسا

از جنوب تا شمال هند که بروید هر ایالت و منطقه غذاهای خاص خودشان را دارند. رستوران ماسالا گلچینی از این غذاهای خوشمزه را در منوی خودش فراهم کرده و انواع بریانی‌ها و جوجه تندوری، مرغ تیکا، انواع نان های خوشمزه هندی مثل پراتا و روتی وَ غذاهای ملی هند را سرو می‌کند. کیفیت غذاهایش مثال زندنی است و  شب‌هایش شما را یاد شب‌های بنبئی می‌اندازد.
منوی رستوران ماسالا قیمت های مناسبی دارد و پرداخت حق سرویس آن اجباری نیست.
آدرس رستوران ماسالا: نبش گلستان یکم، پاساژ پریس سنتر، طبقه سوم

 

آخر هفته در روستای شهرستانک ؛ جاهای دیدنی کرج

از کنار کاخ ناصری رودخانه‌ای می‌گذرد که از چشمه گله گیله جاری‌است. مسیر 15 کیلومتری را طراوت می‌بخشد و معمولا در عکس‌های روستای شهرستانک ترکیب درختان سر به فلک کشیده را کنار این رودخانه دیده‌اید.

روستایی در شمال کوه توچال تهران و در جاده چالوس قرار گرفته است که قدمت آن به ۳۰۰۰ سال می‌رسد. منبع آب و چشمه‌ای پر آب دارد و مردم را گرد هم آورده. منطقه‌ای خوش آب و هوا با ۵۰۰ هکتار مساحت. ترکیبی چشم‌نواز از تاریخ و طبیعت حیرت‌انگیز است و ناصرالدین شاه هم به راحتی از آن نگذشته و کاخی در آن ساخته است. مجله گردشگری مان امروز به روستای شهرستانک می‌رود. مقصدی مناسب برای دوری از دغدغه‌ها و روزمرگی. برای آخر هفته‌ای فرح بخش با مجله دلتا بمانید.

شهرستانک کجاست؟

شهرستانک روستایی از توابع آسارای کرج است و در مرز دو استان تهران و البرز قرار گرفته. فاصله کمی با تهران و کرج دارد، گردشگران بسیاری سالانه به آن جذب می‌شوند. این روستا جاده‌ای کوهستانی، دره‌ای سرسبز، باغ‌های میوه و کوچه‌ باغ‌هایی زیبا دارد که در سفرتان می‌توانید از قدم‌زدن در آن‌ها لذت ببرید. از روستایی که در هر صورت برای رسیدن به آن باید راهی جاده چالوس شوی، مجبوری به جاده چالوس بزنی، توقعی جز زیبایی محض سراغ دارید؟! مسیر پیچ در پیچ و کوهستانی که تقصیر بیش از نیمی از خاطرات سفرمان به شمال، بر گردن اوست.

جاهای دیدنی روستای شهرستانک

• کاخ ناصری روستای شهرستانک

  کاخ شهرستانک عمارت ییلاقی‌ ناصرالدین‌شاه قاجار است. وقتی که نتوانست از آب‌ و هوا و طبیعت بی‌نظیر این روستا بگذرد. کاخ ناصری معروف‌ترین جاذبه این روستاست که به دستور او در انتهای دره شهرستانک که گله گیله نام دارد بنا شد. برخی محلی‌ها می‌گویند یکی از زنان ناصرالدین شاه در این کاخ به خاک سپرده شده است!
  
  عمارت ناصری شامل یک ساختمان دو طبقه (دیوانی یا بیرونی) و یک ساختمان یک طبقه (حرمسرا یا اندرونی) بود و با دیوار از هم جدا شده بودند. کاخ شهرستانک از شهریور ۱۳۷۶ جزو میراث فرهنگی است و در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد. کمی آن طرف‌تر از روستا و در کنار رودخانه قرار دارد. باید از روستا خارج شوید و به سمت کوچه باغ‌ها بروید. اینجا ورود با اتومبیل ممنوع است و باید پیاده وارد آن شوید. تابلوهای راهنما شما را به آن می‌رساند.

اگر قصد رفتن به کاخ شهرستانک را دارید تصور نکنید با یک عمارت شاهانه طرف هستید، این روزها این کاخ که زمانی جلال و شکوه داشته به خرابه‌ای بدل شده که دیوارهایش پر است از دیوارنوشته‌هایی که گردشگران نوشته‌اند. در و پنجره‌ها و ستون‌های شکسته تصویر قشنگی از یک مکان تاریخی نیست.

• چشمه گل گیله

  از کاخ ناصری که به سمت شمال حرکت کنید، به چشمه زلالی به نام گله گیله یا گل کیله می‌رسید. از زیر سنگی می‌جوشد و به رودخانه می‌ریزد. اگر برای کمپ زدن آمده‌اید می‌توانید ناهار خود را اینجا بخورید، اطراف این چشمه درختان میوه و طبیعت زیبایی دارد. اگر در فصل زیبای زمستان به اینجا بیایید، یک تابلوی نقاشی زمستانه را در برابر خود خواهید دید.

• قلعه دزدبند شهرستانک

  بقایایی از یک بنایی تاریخی دیگر روی بلندترین قله کوه شهرستانک، دیده می‌شود. از دوران ساسانیان باقی مانده و فقط پایه‌های اتاق‌ها و قسمتی از سقف یک اتاق آن باقی است. کاربری واقعی این بنا مشخص نشده و نام آن  قلعه دختر یا قلعه دزدبند است. سفال‌های یافت شده آنجا، بنا را به دوره اسلامی ربط می‌دهد. باید به سمت کوه شاه نشین که دقیقا در پشت کاخ ناصری قرار دارد بروید و بعد از نیم ساعت به قلعه خواهید رسید.
  

• کتیبه ناصری شهرستانک

  کاخ ناصری را که به سمت ضلع شرقی‌اش بروید، سنگی عظیم با ارتفاع حدود ۴ متر خواهید دید. نوشته خوانایی ندارد؛ اما روایتی محلی می‌گوید این سنگ در زمان ناصرالدین شاه از صخره مشرف به کاخ او جدا شده و به اینجا پرت شده است. از آنجا که صدمه‌ای به کاخ نزده، ناصرالدین شاه دستور می‌دهد شرح این واقعه را بر روی همان سنگ بنویسند.

• درخت اورس روستای شهرستانک

  درختانی با قدمت بسیار که هویتی افسانه‌ای دارند را اُرس می‌نامند. درخت اورس شهرستانک که محلی‌ها آن را هورست هم می‌نامند به ۲۸۰۰ سال پیش باز می‌گردد و از دیدنی‌های روستا به شمار می‌رود. ارتفاع این درخت به ۱۷ متر می‌رسد و عرض آن تقریبا ۱۴ متر است.
  برای رسیدن به این درخت به سمت جنوب شرقی روستا راهی شوید و به یک مسیر خاکی برسید و بعد از حدود ۲۰ دقیقه این درخت زیبا را خواهید دید. اینجا تابلو راهنمایی ندارد و خوب است برای رسیدن به آن از محلی‌ها کمک بگیرید.
  

• رودخانه و آبشار

  از کنار کاخ ناصری رودخانه‌ای می‌گذرد که گفتیم از چشمه گله گیله جاری‌است و راهیِ دل روستا می‌شود. مسیر ۱۵ کیلومتری را طراوت می‌بخشد و فضایی روح افزا ایجاد می‌کند. معمولاً در عکس‌های روستای شهرستانک ترکیب درختان سر به فلک کشیده را کنار این رودخانه دیده‌اید.

  اگر در امتداد کاخ ناصری مسیر رودخانه را دنبال کنید قبل از رسیدن به چشمه، آبشار کم ارتفاع و عریضی را خواهید دید که سقوط آب چشم نوازی را به شما نشان می‌دهد و موسیقی دل انگیزی برایتان می‌نوازد.
  

آدرس روستای شهرستانک

آدرس: استان البرز، شهر کرج، جاده چالوس، منطقه آسارا، نرسیده به گچسر

سواری شخصی: می‌توانید وارد جاده کرج – چالوس شوید. اگر از کرج بیایید، بعد از حدود ۴۴ کیلومتر رانندگی و گذر از روستای آسارا، نرسیده به گچسر، به دوراهی شهرستانک که در سمت راست‌تان است می‌رسید. تابلویی مسیر را به شما نشان می‌دهد. حدود ده دقیقه بعد در روستا خواهید بود.

اگر از محور چالوس – کرج به شهرستانک می‌روید، بعد از گچسر و نرسیده به آسارا، تابلوی شهرستانک در سمت جاده نمایان خواهد شد.

قبل از روستا، باید در محوطه‌ای خودروی خود را پارک کنید و با کمی پیاده‌روی به روستا برسید.

 وسایل نقلیه عمومی: به اینکه سفر خود را از کجا به سمت شهرستانک آغاز می‌کنید، راه‌های متفاوتی وجود دارد. فقط کافی‌است بدانید: باید از تاکسی‌ها و اتوبوس‌هایی استفاده کنید که از جاده چالوس می‌گذرند تا بتوانید در دو راهی شهرستانک پیاده شوید. پس از پیاده شدن ماشین‌های گذری شما را به روستا می‌برند و یا اینکه اگر پیاده گرد یا گردشگر حرفه‌ای هستید، می‌توانید مسیر را تا رسیدن به روستا پیاده طی کنید.

* مسیر کوهنوردی

این یک مسیر پیشنهادی برای کوهنوردان است. از قله توچال به سمت شهرستانک و بالعکس مسیر صعودی متفاوتی وجود دارد. انتهای روستای شهرستانک بن بست است و به سه درّه منتهی می‌شود. یکی از این دره‌ها به سمت قله توچال می‌رود و دقیقا همان مسیری‌است که کوهنوردان از آن به روستا می‌آیند.

مسیر از سمت غرب توچال پس از طی حدودا یک ساعت شما را به قله شاه نشین می‌رساند. از این قله پس از یک ساعت و نیم پیاده روی به روستای شهرستانک خواهید رسید. در ابتدا به کاخ ناصری می‌رسید و از آن به بعد می‌توانید حسابی به گشت و گذار بپردازید.

* تور شهرستانک

ممکن است بخواهید به راحتی به شهرستانک بروید، حتی رانندگی هم نکنید. بنابراین استفاده از تور شهرستانک به مقصد این روستا گزینه بی‌نظیری برایتان خواهد بود. معمولا از مبدا تهران و کرج برگزار می‌شوند و نقاط گردشگری را با راهنما حسابی خواهید گشت.

اقامت در شهرستانک

متاسفانه اقامت در شهرستانک، امکانات چشمگیری ندارد. می‌توانید در یکی از شهرهای نزدیک بمانید یا برای سفری یک روزه به شهرستانک، برنامه‌ریزی کنید. تهران، کرج، مرزن آباد و … انتخاب خوبی است.

کمپینگ اما در طبیعت شهرستانک بی‌نظیر است. لوازم کمپینک خود را بردارید و مثلاً در محوطه کاخ ناصری، در آلاچیق‌ها و یا کنار رودخانه اقامت کنید.

اجاره ویلا در شهرستانک

ممکن است بخواهید در هر صورت و بدون آشنایی با کمپ‌زنی در این روستا بمانید. در این صورت، اجاره ویلا در شهرستانک امکان‌پذیر است و می‌توانید برای ماندن خود در یک آخر هفته عالی برنامه ریزی کنید.

میگون که میگن کجاست ؟

میگون، خودش به تنهایی یک جای دیدنی است. خوش آب‌و‌هواست و خیلی‌ها آخر هفته‌هاشان را در این منطقه با آن طبیعت بهشتی‌اش می‌گذرانند.

نمی‌دانم چند بار گذرتان به شهر رودبار قصران افتاده است. همان که اوشان، فشم و میگون است. یکی از شهرهای شهرستان شمیرانات و مرکز بخش رودبار قصران در استان تهران خودمان. در گفتار عامیانه بیشتر میگون را با نام اوشون فشم می‌شناسند اما این هر سه، اوشان، فشم، میگون باغ‌شهری در ۲۵ کیلومتری شمال شرقی شهر تهران و در میان رشته کوه البرز قرار گرفته است.

مجلهه گردشگری مان قبلاً راجع به هملون و آبشار یخ زده‌اش برایتان گفته است. امروز هم به میگون سر زده. به یک نقطه کوهپایه‌ای و سردسیر که هوای آن در بهار و تابستان معتدل و در زمستان و پائیز سرد و برفی است. با مجله دلتا در این سفر زمستانی بمانید.

جاهای دیدنی میگون

میگون، خودش به تنهایی یک جای دیدنی است. خوش آب‌و‌هواست و خیلی‌ها آخر هفته‌هاشان را در این منطقه با آن طبیعت بهشتی‌اش می‌گذرانند. زمستان هایش پر برف است. حتماً هنگامی که به پیست اسکی شمشک می‌روید متوجه شده باشید.

• دره هملون

  در مسیر بعد از غذاخوری دره هملون و در سمت چپ جاده هم مسیری برای کوه‌پیمایی سبک هست که به دره هلمون، آبشار یخی و غارهای منحصر به فردش می‌رسد. چند غار دیگر هم دارد. به خاطر همین غارها هم نامش را همِلون گذاشته اند.
  پیشنهاد مطالعه: می‌توانید برای آشنایی کامل با هملون مطلب “آبشار یخی دره هملون ، یخ نوردی در پایتخت” را مطالعه نمایید.

بعد از پیاده گردی و عکس گرفتن با غارها به آبشار هملون هم سر بزنید. همچنین چشمه‌های آهنگرک، باغ بالا، پس‌بند، جوزدار، خربزدره و غار چاه زنجیر هم در اطراف شهر میگون قرار دارند که دیدن آن‌ها خالی از لطف نیست.

بناها و آثار تاریخى در اطراف و در طول مسیر هم هستند مثل آتشگاه قصر دختر (معبد ناهید) در اطراف شکرآب، کاخ انیس‌الدوله از دورهٔ‌ ناصرالدین ‌شاه در اوشان.

مجموعه بناهای شهری و خانه‌های اهالی شهر میگون هم در بدنه دره‌های چهارگانه احداث شده‌اند و آن‌ها هم می‌توانند سوژه‌های عکاسی خوبی برای شما باشند. همچنین ویلاهای زیبایی آنجا ساخته شده که شاید باورتان نشود اینجا هم ایران است!

• هفت چشمه

  هفت چشمه یکی از چشمه‌های پرآبی‌است که در تالارسر میگون قرار دارد. اگر روزهای تعطیل به آن سر بزنید حتماً تعداد قابل توجهی از گردشگران را خواهید دید. از گذشته هم همینطور بوده و هفت چشمه مورد استقبال گردشگران ییلاقی و محلی محسوب می‌شده است، آب گوارایی دارد و در سال‌های اخیر لایروبی شده. تعداد کمتری چشمه دارد اما همه به هم وصل می‌شوند و  به یک حوضچه می‌ریزند.

• مدرسه بین المللی یخ نوردی

  یک مدرسه یخ نوردی بین المللی حدود ۱۰ سال است که در ورودی دره هملون میگون با ظرفیت چند هزار نفری مشغول به کار است. هر سال میزبان جمعی از ورزشکاران ایران و کشورهای مختلف شده و زمستان‌ها هم مسابقات جهانی یخ نوردی در این مجموعه برگزار می‌شود.
  کلاس‌های آموزشی مقدماتی تا پیشرفته و با بهره‌گیری از امکانات مناسب و مدرن برگزار می‌شود. ورزشکاران از ۸ ساله به بالا می‌توانند آنجا ثبت نام کنند و این مجموعه هم آمادگی دارد در رده های سنی مختلف جذب ورزشکار داشته باشد.
  

جاذبه‌های نزدیک میگون

• غارهای اطراف
  در اطراف میگون، کیقباد در روستاى ایگل، غار چاه زنجیر نزدیک میگون
• آثار طبیعى ارزشمند
  کوه خاتون بارگاه، گونه‌هاى گیاهى متنوع در لالان
• روستاها و نقاط تفریحى
  شکرآب، آهار، میگون، ایگل، شمشک، اوشان، رودک، مسیر رودخانهٔ جاجرود
• مکان‌هاى زیارتى
  امام‌زاده طاهر و زاهد در شکرآب، محمدباقر رودک، مقابرى در شمشک، لالان، میگون، دربندسر

میگون کجاست؟

آدرس : جاده لشکرک، کیلومتر ۲۳، شهر میگون

گفتیم سه شهر اوشان، فشم و میگون، در کنار هم منطقه «قصران» را می‌سازند و از توابع شمیرانات هستند. فقط ۵۳ کیلومتر با تهران فاصله دارد و می‌توان برای سفری یک روزه رویش حساب کرد.

سواری شخصی: به بزرگراه شهید بابایی بروید و به سمت شرق برانید. از پل استخر به طرف شمال بپیچید و از یک بلوار سربالایی، به سوی سه راه گردنه قوچک برانید.

اگر از تجریش و بزرگراه ارتش به سمت شرق بیایید در آخر بزرگراه ارتش، کنار پارک جنگلی سوهانک، باید مستقیم ادامه دهید تا به همین سه راهی برسید.

گردنه قوچک را به طرف پایین بروید تا به میدان لشگرک رسیده، مسیر سمت چپ را که به طرف اوشان و فشم می‌رود انتخاب کنید و در میدان اصلی فشم دوباره سمت چپ تا به میگون برسید.

تاکسی: در فلکه چهارم تهرانپارس باید سوار تاکسی‌های فشم و میگون شویم.

اتوبوس: از ایستگاه مترو حقانی، برای اینجا اتوبوس هست.

سفر به کشورهای بدون ویزا برای ایرانیان

گاهی بعضی کشورها با هم توافق‌ می‌کنند که در آن‌ها «لغو روادید» اتفاق بیفتد. یعنی شهروندان می‌توانند بدون دریافت ویزا به دو کشور رفت و آمد کنند.

هرگاه فکر سفرهای خارجی به سرتان می‌زند یا در صفحات گردشگری مجلات اینترنتی یک مقصد عالی برای سفرتان می‌یابید اولین جمله‌ای که بی برو برگرد از ذهنتان می‌گذرد این است که: «نه بابا ویزا نمی‌دن!» چرا بارها به دلیل همین یک جمله قید سفر را زده‌اید. اصلا می‌دانستید خیلی کشورها هستند که به کشورهای بدون ویزا برای ایرانیان معروفند؟ پس ذهنتان را به  سوالات: مراحل اخذ ویزا چیست؟ از کجا باید شروع کنم؟ هزینه اخذ ویزا چقدر است؟ مشغول نکنید. فقط با مجله دلتا بمانید تا به شما بگوییم چطور می‌توانید به کشورهای بدون ویزا با پاسپورت سفر کنید.

چطور بدون ویزا سفر کنیم؟

گاهی بعضی کشورها با هم توافق‌ می‌کنند که در آن‌ها «لغو روادید» اتفاق بیفتد. یعنی شهروندان می‌توانند بدون دریافت ویزا به دو کشور رفت و آمد کنند. اساسا کشورها سه دسته هستند.

1. کشورهایی که برای ورود به آن‌ها حتما باید ویزا تهیه کنید.
2. کشورهایی که بدون هیچ ویزایی می‌توانید واردشان شوید.
3. کشورهایی که با ویزای فرودگاهی می‌توانید به آن‌جا بروید. زمانی که وارد کشور مقصد شدید، با پر کردن یک فرم و پرداخت هزینه‌ای، همان لحظه به شما ویزا می‌دهند.

کشورهای بدون ویزا با پاسپورت ایران

رتبه پاسپورت ایران برای ورود به کشورهای جهان ۹۷ است و با داشتن آن می‌توان به ۴۱ کشور بدون ویزا و یا با ویزای فرودگاهی سفر کرد. چه خبر مسرت‌بخشی.

کشورهای بدون ویزا برای ایرانیان

لیست کشورهایی که بدون ویزا می‌توانید به آن‌ها سفر کنید به شرح زیر است. همچنین اینکه حتی چند روز بدون ویزا می‌توانید در آن کشورها بمانید.

کشورهای بدون ویزا در آسیا

• ارمنستان (۹۰ روز)
• مالزی (۱۴ روز)
• ترکیه (۹۰ روز)
• گرجستان (۴۵ روز)
• قطر

کشورهای بدون ویزا در اقیانوسیه

• ایالات فدرال میکرونزی (۳۰ روز)
• جزایر کوک
• نیووی

کشورهای بدون ویزا در کارائیب

• دومینیکا (۲۱ روز)
• هائیتی (۹۰ روز)

کشورهای بدون ویزا در قاره آمریکا

• اکوادور (۹۰ روز)
• ونزوئلا (۱۵ روز)

کشورهای بدون ویزا با صدور ویزای فرودگاهی

این کشورها که برایتان می‌گوییم بعد از ورود برای شما ویزای فرودگاهی صادر می‌کنند و در همان فرودگاه و یا اگر به صورت زمینی رفته باشید در ترمینال برای شما ویزا صادر می‌کنند.

ویزای فرودگاهی کشورهای آسیا

• کامبوج (۳۰ روز)
• ماکائو
• مالدیو (۳۰ روز)
• نپال (۹۰ روز)
• سری‌لانکا (۳۰ روز)
• تیمور شرقی (۳۰ روز)
• جمهوری آذربایجان (۳۰ روز)
• لبنان (۳۰ روز)
• سوریه (۹۰ روز)

ویزای فرودگاهی کشورهای آفریقا

• جمهوری بنین
• کیپ ورد
• مجمع‌الجزایر قُمُر
• جیبوتی
• گینه بیسائو (۹۰ روز)
• کنیا (۹۰ روز)
• ماداگاسکار (۹۰ روز)
• موریتانی
• موزامبیک (۳۰ روز)
• رواندا
• سیشل (۹۰ روز)
• سومالی
• تانزانیا (۹۰ روز)
• توگو (۷ روز)
• اوگاندا
• زیمباوه

ویزای فرودگاهی کشورهای اقیانوسیه

• پالائو (۳۰ روز)
• ساموآ (۶۰ روز)
• تووالو (۳۰ روز)

کشورهای با ویزای فرودگاهی در قاره آمریکا

• بولیوی (۳۰ روز)

صدور ویزا در سفارت

اگر مقصدی را که انتخاب کرده‌اید در لیست کشورهای بدون ویزا برای ایرانیان نیست پس به ناچار باید برای اخذ ویزا به سفارت آن کشور مراجعه کنید و مدارک لازم را ارائه کرده و در مصاحبه با مسئول سفارت شرکت کنید. مدارک لازم برای اخذ ویزا، مدارک شناسایی مثل گذرنامه و مدارک شغلی و مالی، بلیط هواپیما و رزرو هتل است.

نکته: اگر برای دیدن کسی می‌روید و نزد وی اقامت دارید می‌توانید به جای رزرو هتل، آدرس محل اقامت‌ ایشان را در کشور مقصد به سفارت بدهید.

مصاحبه در سفارت هیچ چیز وحشتناکی نیست و فقط برای این است که سفارت را مطمئن کنید به یک سفر توریستی یا کاری می‌روید و بعد از اتمام مدت سفرتان به ایران بازخواهید گشت.

مدارکی که باید به سفارت ارائه کنید، به کشور مقصدتان بستگی دارد. مثلا برای دریافت ویزای روسیه یا ویزای دبی کافی است بلیط هواپیما به مقصد روسیه و رزرو هتل را به سفارت ارائه کنید سپس ویزا صادر می‌شود. اما اخذ ویزای شینگن سخت‌تر است و باید مدارک مالی و شغلی نیز ارائه کنید.

ویزای شینگن چیست؟

ویزای شینگن برای گرفتن مجوز سفر به ۲۶ کشور اروپایی است. در سال ۱۹۸۵ پنج کشور اروپایی در شهر کوچک شینگن که در کشور لوکزامبورگ قرار دارد، تصمیم گرفتند مرزهای بین خود را بردارند. پس از چندی تعدادی از کشورهای دیگر اروپا هم به آن‌ها اضافه شدند و تا امروز ۲۶ کشور قاره‌ اروپا به معاهده‌ شینگن پیوسته‌اند.

برای اخذ ویزای شینگن باید به سفارتخانه‌ یکی از این کشورها در ایران یا کشورهای دیگر مراجعه کنید و مدارک لازم را ارائه کنید.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با ویزای شینگن، کشورها و مدارک آن برای سفر به اروپا مطلب “ ویزای شینگن و شرایط تور اروپا “را مطالعه کنید.

صدور ویزا در کشور ثانی

بعضی از کشورها هستند که هیچ روابط کنسولی با ایران نداشته و به همین دلیل، سفارت هم ندارند. در فهرست کشورهای بدون ویزا هم نیستند مثل کشور آمریکا که یکی از این نمونه‌هاست.

برای سفر به آن‌ها باید به سفارت‌شان در یک کشور خارجی که بیشتر کشورهای همسایه هم هستند مراجعه کنید. معمولاً ایرانی‌ها برای اخذ ویزا این کشورها به سفارت آن‌ها در ترکیه، دبی، ارمنستان و… مراجعه می‌کنند.

می‌توانید در مجله گردشگری مجله دلتا ابتدا مقصد خود را انتخاب کنید و  از جاهای دیدنی آن‌جا هم با خبر شوید.