کشف آثار یک کهکشان فسیل در اعماق کهکشان راه شیری

​

محققان با بررسی داده‌های رصدخانه APOGEE موفق به کشف آثار یک کهکشان فسیل در اعماق کهکشان راه شیری شدند.

​

محققان می‌گویند این کهکشان که Heracles (هرکول) نام دارد، احتمالاً ۱۰ میلیارد سال قبل با کهکشان تازه متولد شده ما برخورد کرده است. کهکشان Heracles تنها ۱۰۰ میلیون ستاره دارد ولی در حدود یک سوم هاله کروی کهکشان راه شیری را تشکیل داده است. به گفته آن‌ها پنهان شدن این کهکشان در اعماق راه شیری سبب شده تاکنون از دید محققان و منجمان مخفی بماند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این کهکشان فسیل می‌خوانید.

​

اخترشناسان این کهکشان فسیل را با بررسی دقیق ساختار شیمیایی و حرکت ده‌ها هزار ستاره کشف کرده‌اند. آن‌ها اضافه می‌کنند که رصد این تعداد ستاره در کهکشان راه شیری بسیار مشکل است چرا که ابرهایی عظیم از غبارهای بین ستاره‌ای در رصد اختلال ایجاد می‌کنند، اما آنها به لطف رصدخانه APOGEE می‌توان ستاره‌های موجود در قلب کهکشان راه شیری را بوسیله نور مادون قرمز نزدیک رصد کردند.

«Danny Horta»، محقق دانشگاه جان مورز لیورپول (Liverpool John Moores University) می‌گوید: «از ده‌ها هزار ستاره‌ای که بررسی کردیم، ساختار شیمیایی و سرعت تنها چند صد ستاره با بقیه متفاوت بود. این ستاره‌ها آنقدر متفاوت بودند که نشان می‌داد به طور حتم از کهکشان دیگری آمده‌اند. با مطالعه دقیق این ستاره‌ها توانستیم موقعیت دقیق و تاریخچه کهکشان فسیل را پیدا کنیم.»

محققان می‌گویند برخورد Heracles با کهکشان راه شیری یکی از رویدادهای بسیار عظیم در تاریخ آن بوده است. آن‌ها معتقدند این برخورد کهکشان راه شیری را در دسته کهکشان‌های خاص قرار داده چون اغلب کهکشان‌های مارپیچی بزرگ مثل راه شیری دوران جوانی آرام تری را تجربه کرده‌اند. محققان می‌گویند: «راه شیری به عنوان خانه کیهانی ما اهمیت ویژه‌ای برای بشر دارد، حال با کشف یک کهکشان فسیل در اعماق آن اهمیتش بیش از پیش افزایش یافته است.»

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر در حوزه نجوم مطلب «روشی برای مشاهده ماده تاریک با تلسکوپ‌های امروزی» را بخوانید.

همچنین بخوانید:

سفر سه ماهه به مریخ با موتور هسته ای جدید

۷ نکته و حقیقت جالب در مورد سیاره مریخ

استخراج مواد معدنی ماه و مریخ با کمک باکتری‌ها

شرط نجات از تغییرات اقلیمی خارج کردن کربن از اتمسفر است

خشک شدن اقیانوس های مریخ با طوفان‌های ویران کننده

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

​

قیمت هر دوز از واکسن کرونا فایزر، مدرنا و آکسفورد

​

 از میان صدها پروژه‌ای که برای تولید واکسن و داروی کرونا راه‌اندازی شد، در حال حاضر واکسن‌های فایزر، مدرنا و آکسفورد بیش از همه جلب توجه کرده‌اند اما قیمت هر دوز از واکسن کرونا چه‌قدر است و آیا شهروندان عادی توان پرداخت هزینه آن را دارند؟

​

سه واکسن پیشروی «فایزر»، «مدرنا» و «آکسفورد» به عنوان امیدهای رهایی از بحران کرونا در ماه‌های آتی به بازار عرضه خواهند شد و قیمت‌های مختلفی برای آن‌ها در نظر گرفته شده است. در ادامه این مطلب از مجله دلتا قیمت هر دوز از واکسن کرونا را بررسی می‌کنیم.

واکسن کرونا مدرنا اثربخشی ۹۴.۵ درصدی را در فاز سوم آزمایش‌های بالینی از خود نشان داده است. این واکسن دو مرحله‌ای است و ابتدا یک دوز واکسن به افراد تزریق می‌شود و چندین هفته بعد، دومین دوز نیز تزریق خواهد شد. مدرنا قیمت هر دوز از واکسن خود را بر اساس حجم سفارش بین ۲۵ تا ۳۷ دلار اعلام کرده که از نظر خود شرکت کاملا عادلانه است.

واکسن فایزر هم از نظر تزریق دو مرحله‌ای و نیاز به نگهداری در دمای بسیار سرد شباهت زیادی به مدرنا دارد. این واکسن مبتنی بر mRNA که توسط غول داروسازی آمریکایی «فایزر» و شرکت آلمانی «BioNTech» توسعه پیدا کرده، در فاز سوم آزمایش‌های بالینی بیش از ۹۵ درصد اثربخشی داشته‌ است. فایزر هم قیمت نهایی را منوط به حجم سفارش کرده اما برای سفارش‌های نخست تا ۱۰۰ میلیون واحد، به ازای هر دوز ۱۹.۵ دلار دریافت می‌کند که تقریبا نصف مدرنا است.

​

در نهایت نوبت به واکسن آکسفورد و AstraZeneca به عنوان ارزانترین گزینه می‌رسد. واکسن کرونا آکسفورد توانسته در ۷۰ درصد داوطلبان آنتی‌بادی تولید کند که نسبت به شرکت‌های رقیب یعنی مدرنا و فایزر کمتر است با این حال شواهدی هم وجود دارد که نشان می‌دهد با تکمیل دوز، میزان محافظت ممکن است به ۹۰ درصد هم برسد. علاوه بر این حمل و نقل این واکسن نسبت فایزر و مدرنا به خاطر عدم نیاز به نگهداری در شرایط فوق سرد به مراتب ساده‌تر است.

خوشبختانه AstraZeneca متعهد شده که در زمان بحران کرونا به دنبال درآمدزایی از واکسن خود نباشد. آن‌طور که نشریه «تلگراف» می‌گوید قیمت هر دوز از واکسن کرونا برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا ۳ دلار تمام می‌شود و قرار است برای کشورهای در حال توسعه نیز با هزینه تمام شده عرضه شود که احتمالا بین ۳ تا ۵ دلار خواهد بود.

همچنین بخوانید:

از هر پنج بیمار کووید ۱۹، یک نفر دچار مشکلات روانی می‌شود

تشخیص ابتلا به کرونا توسط هوش مصنوعی MIT

عوارض پوستی طولانی مدت در بعضی از بیماران مبتلا به کرونا

کشف نوع جهش یافته ویروس کرونا در گونه‌ای از راسوها

اسپری بینی که از ابتلا به ویروس کرونا جلوگیری می‌کند

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

​

روشی برای اندازه‌گیری وزوز گوش

اگرچه وزوز گوش مشکل شایعی است، تاکنون سنجه‌ای عینی برای اندازه‌گیری آن در دست نبوده است. بااین‌حال، پژوهشگران استرالیایی به‌تازگی روشی برای این کار پیدا کرده‌اند.

توصیف برخی از تجربیات زندگی دشوار است؛ اما این امر از واقعی‌بودن آن‌ها کم نمی‌کند. در سراسر جهان، ۲۰ درصد افراد دچار زنگ‌زدن خیالی مزمن یا وزوز گوش می‌شوند. این صداها که اغلب زیر هستند، با هیچ محرک صوتی شناخته‌شده‌ای ارتباط ندارند و امروزه تشخیص فقط به تجربیات شخصی گزارش‌شده به‌وسیله‌ی بیماران متکی است. اکنون دانشمندان در استرالیا فکر می‌کنند روشی برای مشاهده‌ ادراک وزوز گوش درون مغز ابداع کرده‌اند که می‌تواند نخستین ابزار بالینی عینی برای اندازه‌گیری وزوز گوش و گامی برای یافتن روش‌هایی برای درمان این وضعیت فراگیر و درمان‌ناپذیر باشد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این روش جدید بخوانید.

در سال‌های اخیر، مطالعات تصویربرداری مغز در انسان‌ها و حیوانات نشان داده‌اند که وزوز گوش با افزایشی در شلیک عصبی و نیز تغییراتی در ارتباطات درون مناطق خاصی از مغز مرتبط است؛ با‌این‌حال، تنها با ظهور فناوری‌ جدید است که به ارزیابی صحیحی براساس این ارتباط نزدیک‌تر شده‌ایم.

طیف‌نگاری کارکردی مادون قرمز نزدیک (fNIRS) ابزاری غیرتهاجمی و قابل‌حمل و تقریبا بی‌صدا است که به دانشمندان امکان می‌دهد تا فعالیت جریان خون مرتبط با صدا در مغز را بهتر از گذشته اندازه‌گیری کنند. در سال ۲۰۱۴، اولین‌بار از fNIRS برای اندازه‌گیری ادراک این صدا در مغز استفاده شد و نتایج نشان‌دهنده‌ افزایش فعالیت جریان خون در قشر شنوایی سمت راست بود. پژوهش‌های بالینی بیشتر با استفاده از این فناوری نشان می‌داد افزایش فعالیت نه‌تنها در قشر شنوایی، بلکه در مناطق غیرشنوایی مجاور مانند قشر پیشانی و برخی از مناطق پردازش بصری نیز رخ می‌دهد.

اخیرا، از فناوری fNIRS حتی برای نشان‌دادن بهبود علائم این مشکل پس از تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای استفاده شده است که به‌عنوان درمانی بالقوه درحال‌توسعه است. در سال ۲۰۱۸، دانشمندان در استرالیا نشان دادند که سیگنال‌های fNIRS در قشر شنوایی هم حضور و هم شدت صداهای خیالی را منعکس می‌کنند که حاکی از روش معتبری برای اندازه‌گیری شدت وزوز گوش است. اکنون، همین پژوهشگران در مطالعه‌ جدید خود سیگنال‌های fNIRS را ثبت کرده‌اند و از الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای دسته‌بندی ۲۵ فرد دچار این مشکل براساس شدت وضعیت آن‌ها استفاده کرده‌اند.

بیماران دچار وزوز گوش درمقایسه ‌با ۲۱ فرد سالم که در گروه کنترل قرار داشتند، ارتباطات بیشتری را بین مناطق گیجگاهی و پیشانی و پس‌سری مغز در حالت استراحت نشان می‌دادند. براساس تجزیه‌و‌تحلیل احتمال، این اطلاعات برای الگوریتم یادگیری ماشین کافی بود تا به‌صورت عینی وزوز را با دقت ۷۸ درصد ارزیابی کند. علاوه‌بر‌این، الگوریتم قادر به تمایز میان شدت‌های وزوز با دقت ۸۷ درصد بود.

مشابه پژوهش قبلی، تصویربرداری نیز نشان‌دهنده‌ی ارتباطات بیشتر در لوب گیجگاهی‌پیشانی بود که به دوره‌ وزوز و فشار صدا ارتباط داده می‌شود و ارتباطات بیشتر در لوب گیجگاهی‌پس‌سری که به‌نوعی با شدت صدا مرتبط است. این امر نشان می‌دهد هم بلندی و هم آزاردهندگی وزوز گوش می‌تواند به‌طور جداگانه در مغز اندازه‌گیری شود.

درحال‌حاضر، وزوز علت شناخته‌شده و درمانی قطعی ندارد و درحالی‌که ابزارهای بسیار مناسبی وجود دارد که می‌تواند در مواردی برای مدیریت علائم استفاده شود، گزینه‌ها محدود هستند و به پژوهش‌های بیشتری نیاز داریم تا به افراد دچار این وضعیت کمک کنیم. در افرای که دچار وزوز شدید گوش هستند، نرخ افسردگی و اضطراب به‌طور غیرعادی چشمگیر است و بلندی صداهای خیالی یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی است که موجب آزار آن‌ها می‌شود.

اگر بتوانیم از تغییرات نابهنجار مغز برای درک بهتر مکانیسم پشت‌صحنه‌ی وزوز گوش استفاده کنیم، ممکن است در آینده روش بهتری برای درمان آن پیدا کنیم. برای مثال، مشخص نیست چرا وزوز با فعالیت نامتقارن مغز مرتبط است؛ اگرچه می‌تواند به این مسئله مربوط باشد که صداها از کدام سمت بدن درک می‌شوند.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «کنار گذاشتن ترس و دست‌یابی به روحیه ماجراجویانه» را بخوانید.

همچنین بخوانید:

حقایقی درباره مغز انسان که ثابت می کند توانایی هر کاری را داریم

دستگاه پخش موسیقی که صدا را مستقیم به سر می‌برد

انسان چه مدت بدون آب دوام می‌آورد؟

فعالیت‌های ساده و مفرح برای تقویت ذهن و حافظه

معکوس سازی روند پیری در انسان

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

خشک شدن اقیانوس های مریخ با طوفان‌های ویران کننده

مطالعات جدید محققان نشان می‌دهد که یکی از دلایل اصلی از بین رفتن آب در مریخ احتمالاً طوفان‌های شن است. طوفان‌ها سبب ورود آب به قسمت فوقانی جو این سیاره، تجزیه و سپس پخش شدن آن در فضا می‌شوند.

محققان معتقدند مریخ در گذشته بسیار دور اقیانوس‌هایی از آب مایع داشته ولی با گذشت زمان اقیانوس‌های آن خشک شدند. محققان تا مدت‌ها نمی‌دانستند چه عاملی سبب خشک شدن دریاهای مریخ شده است، ولی حالا تحقیقی جدید نشان می‌دهد که طوفان‌های شن احتمالاً نقشی کلیدی در پرتاب آب‌های این سیاره به فضا بازی کرده‌اند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره خشک شدن اقیانوس های مریخ خواهید خواند.

آیا مریخ در گذشته چنین شمایلی داشته است؟

محققان برای این تحقیق از داده‌های فضاپیمای MAVEN ناسا استفاده کردند که سال ۲۰۱۴ به منظور مطالعه جو مریخ در مدار آن قرار گرفت. آن‌ها دریافتند که مریخ در طول فصول گرم در حال از دست دادن بخار آب از طریق جو است.

به گفته محققان هوای گرم و همچنین طوفان‌های شن سبب از بین رفتن اقیانوس های مریخ شده‌اند. بادهای بسیار قوی ناشی از طوفان‌های شن سبب اوج گیری بخار آب و ورود آن به اتمسفر می‌شوند. بخار آب پس از وارد شدن به جو در معرض تشعشعات کیهانی قرار می‌گیرد و بعد به اکسیژن و هیدروژن تبدیل و در فضا پخش می‌شود.

«Shane W. Stone» یکی از محققان این تحقیق می‌گوید: «هر چیزی که به قسمت فوقانی اتمسفر (زمین یا مریخ) برسد نابود می‌شود، چون این قسمت از جو در معرض تابش مستقیم تشعشعات مخرب خورشید قرار دارد.»

محققان می‌گویند یکی از طوفان‌های شن که تابستان سال ۲۰۱۸ در مریخ اتفاق افتاد، سبب شد تا ۲۰ برابر آب بیشتری وارد جو این سیاره شود. به گفته آن‌ها مریخ در یک دوره ۴۵ روز به اندازه تقریباً دو سال زمینی آب از دست داده است. محققان می‌گویند یافته‌های این تحقیق به آن‌ها کمک می‌کند تا نرخ از دست رفتن آب را با دقت بیشتری در گذشته و حال مریخ محاسبه کنند.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «کشف دهانه سه گانه جدید در مریخ» را بخوانید.

همچنین بخوانید:

سفر سه ماهه به مریخ با موتور هسته ای جدید

۷ نکته و حقیقت جالب در مورد سیاره مریخ

استخراج مواد معدنی ماه و مریخ با کمک باکتری‌ها

مکان‌های مرموزی که در گوگل ارث نشان داده نمی‌شوند!

بسیاری از ستاره‌های مشابه خورشید میزبان سیارات سکونت پذیر هستند

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

کمک هوش مصنوعی به دویدن افراد کم بینا

گوگل در حال آزمایش سیستم هوش مصنوعی به نام «Project Guideline» است که به افراد کم بینا برای شرکت در مسابقات دو کمک می‌کند. این سیستم می‌خواهد به افراد استقلال بیشتری بدهد.

یک دونده برای استفاده از این سیستم، باید یک گوشی اندرویدی را به یک وسیله شبیه به کمربند که دور کمرش بسته می‌شود، متصل کند. اپ Project Guideline می‌تواند از دوربین گوشی برای راهنمایی فرد در مسیر مسابقه استفاده کند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا از عملکرد این هوش مصنوعی برای کمک به دویدن افراد کم بینا می‌خوانید.

زمانی که دونده از خط دور شود، این اپ نشانه‌های صوتی به هدفون‌های القای استخوانی ارسال می‌کند. هرچه دونده بیشتر از خط دور شود، این صدا در یک گوش بیشتر می‌شود. این برنامه برای کار کردن به ارتباط اینترنتی نیاز ندارد و می‌تواند در تعدادی از شرایط نوری و آب و هوایی کارایی خود را حفظ کند.

گوگل در توسعه این سیستم تنها نبوده و با کمک مدیرعامل و رئیس مدرسه «Guiding Eyes for the Blind» به نام «توماس پنک» دست به چنین کاری زده است. گوگل به دنبال همکاری با سازمان‌های دیگر برای راه‌اندازی دوره‌های دوندگی با راهنما‌های رنگ شده در تعدادی از جوامع است.

این غول جستجوی اینترنتی در سال‌های اخیر ویژگی‌هایی برای کمک به افراد کم بینا و نابینا ارائه کرده که از میان آن‌ها می‌توان به چندین مورد اشاره کرد. یکی از آن‌ها، راهنمای دقیق پیاده‌روی گفتاری در گوگل مپس است که به افراد کم بینا کمک می‌کند به صورت مستقل در شهر حرکت کنند.

یکی دیگر از این قابلیت‌ها، هوش مصنوعی کروم است که می‌تواند تصاویر را شناسایی کرده و آن را برای افراد توضیح دهد. اپ «Lookout» در صورت وجود مانع در مسیر افراد، به آن‌ها نشانه صوتی می‌دهد و همچنین اسناد را با صدای بلند می‌خواند.

پیشنهاد مطالعه: محققان به تازگی به کمک هوش مصنوعی الگوریتم توسعه داده ‌اند که خواب بیماران بستری شده در بیمارستان را محقق می‌کند. برای مطالعه بیشتر مطلب «هوش مصنوعی برای کمک به خواب بیماران بستری» را بخوانید.

همچنین بخوانید:

سفر مجازی به ۲۰۰ سال قبل با نقشه گوگل

هوش مصنوعی جذابیت بازی شطرنج را افزایش داده است

تشخیص ابتلا به کرونا توسط هوش مصنوعی MIT

هوش مصنوعی مدیریت چراغ راهنمایی منچستر بزرگ را بر عهده می‌گیرد

مکان‌های مرموزی که در گوگل ارث نشان داده نمی‌شوند!

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

روش‌هایی برای کنار گذاشتن ترس و دست‌یابی به روحیه ماجراجویانه

در حالیکه برخی افراد، بدون ترس برای هر چالش‌ جدیدی در کسب و کار و زندگی آمادگی دارند و آماده ماجراجویی هستند؛ برخی دیگر زندگی تکراری و عادتی را سپری می‌کنند و از هر گونه ماجراجویی می‌ترسند یا از آن فرار می‌کنند؟

قبل از هر چیز باید به تعریف مشترکی از ماجراجویی برسیم. ماجراجو کسی است که آمادگی لازم برای پذیرفتن چالش‌های جدید و خطرهای احتمالی را دارد و از این روحیه ماجراجویانه برای تغییر و تحول در کسب و کار و زندگی شخصی خود استفاده می‌کند. سوال مهم این است که آیا همه می‌توانند روحیه ماجراجویی داشته باشند؟ و سوال دوم اینکه چطور می‌توانیم این روحیه را در خودمان تقویت کنیم؟ در این مطلب از مجله دلتا به این موضوعات پاسخ می‌دهیم.

به صورت کلی، وقتی کاری ماجراجویانه انجام می‌دهید، در واقع وارد فعالیت یا کار جدیدی شده‌اید. چرا برخی از ورود به فعالیت‌های جدید دوری می‌کنند؟ یکی از دلایل اصلی به ویژگی‌های شخصیتی فرد مربوط می‌شود. افرادی که شخصیت بسته‌ای دارند، عموما از فرصت‌های جدید نیز استقبال نمی‌کنند و برعکس افرادی که شخصیت بازی دارند، معمولا خود را برای فرصت‌های جدید آماده می‌کنند. همین روحیه باعث می‌شود موفقیت‌های خوبی را در کسب و کار و زندگی شخصی تجربه کنند.

یکی از عواملی که باعث می‌شود روحیه ماجراجویانه نداشته باشید آن است که به موضوعات جدید اعتماد ندارید. بی‌اعتمادی باعث می‌شود پا پس بکشید. دومین مولفه مهم که باعث می‌شود از ماجراجویی دوری کنید آن است که تحمل خطر کردن را ندارید. هر فعالیتی در زندگی خطرات خاص خودش را دارد. برخی مواقع خطرات اجتماعی، فیزیکی، مالی و حتی خطرات سلامتی شغل و زندگی شخصی ما را در موضوعات مختلف تهدید می‌کند.

برخی افراد تمایلی ندارند وارد حوزه‌هایی شوند که خطر بیشتری برایشان به وجود بیاید و ترجیح می‌دهند ریسک نکنند. اگر چنین روحیه‌ای دارید، نمی‌توانید به ماجراجویی فکر کنید. مثلا فردی که تحمل ریسک مالی ندارد، بهتر است در سرمایه‌گذاری‌های بزرگ وارد نشود.

حال سوال دیگر این است که با وجود همه این موارد، چطور می‌توان روحیه ماجراجویانه را تجربه کرد؟ اگر فرد بسته‌ای هستید و نمی‌توانید برای ورود به کارهای جدید درست تصمیم گیری کنید؛ می‌توانید فرصت بیشتری به خودتان بدهید و در مورد ورود به کار جدید تصمیم گیری کنید.

ممکن است واکنش اولیه شما به هر فعالیت جدیدی منفی باشد. اگر نسبت به این وضعیت آگاهی دارید، این بار به خودتان بیشتر فرصت بدهید و حتی اگر واکنش اولیه‌تان منفی بود، کمی صبر کنید و دوباره فکر کنید. بعد از چند روز، دوباره فرصت کاری جدید را با دقت بررسی کنید. ببینید آیا باز هم نظرتان منفی است؟ زمان دادن به خودتان می‌تواند در این شرایط بسیار کمک کننده باشد.

در مرحله بعد، به انواع خطراتی که دوست ندارید گرفتار آنها شوید توجه کنید. ببینید چه خطری بیشتر از بقیه برایتان نگران کننده است. گاهی عدم آگاهی نسبت به شرایط باعث می‌شود از موضوعات جدید بترسید. سعی کنید اطلاعات خود را بالا ببرید. با بررسی شرایط شاید ترس‌های شما بیهوده باشد.

سعی کنید اطلاعات کافی در مورد کاری که می‌خواهید به آن وارد شوید، جمع آوری کنید ولی این نکته مهم را نیز در نظر داشته باشید که همیشه ممکن است موارد غیر منتظره پیش بیاید و باید برای چنین شرایطی قوی باشید و نترسید.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «پیش‌بینی‌هایی درباره ۱۰ سال آینده» را بخوانید.

 

همچنین بخوانید:

ابداع ربات چرخ‌ داری که از پله بالا می‌رود

رعد و برق در جو مشتری

سفر مجازی به ۲۰۰ سال قبل با نقشه گوگل

مصرف روزانه تخم‌مرغ خطر ابتلا به دیابت را ۶۰ درصد افزایش می‌دهد

شرط نجات از تغییرات اقلیمی خارج کردن کربن از اتمسفر است

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

بسیاری از ستاره‌های مشابه خورشید میزبان سیارات سکونت پذیر هستند

براساس تحلیل‌های جدید روی داده‌های تلسکوپ کپلر، بسیاری از ستاره‌های مشابه خورشید در کهکشان راه شیری، میزبان سیارات سکونت پذیر مشابه زمین هستند.

طبق پژوهشی جدید، کهکشان راه شیری پر از سیاره‌های مشابه زمین است که می‌توانند سکونت پذیر باشند. به‌طور میانگین، هر ستاره‌ مشابه خورشید در کهکشان راه شیری می‌تواند بین ۰/۴ تا ۰/۹ سیاره‌ سنگی را در کمربند حیات خود جای دهد. کمربند حیات به محدوده‌ای در مدار ستاره گفته می‌شود که در آن فاصله امکان جاری‌شدن آب مایع روی سیاره وجود دارد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره سیارات سکونت پذیر در مدار ستاره‌های خورشید مانند می‌خوانید.

تقریبا ۷ درصد از ۲۰۰ میلیون ستاره‌ راه شیری را کوتوله‌های نوع G یا ستاره‌های مشابه خورشید تشکیل می‌دهند؛ درنتیجه این ستاره‌ها می‌توانند میزبان‌های کاندید برای سیارات سکونت پذیر مشابه زمین باشند.

گروه بزرگی به‌رهبری استیو برایسون، از مرکز پژوهشی آمس ناسا در کالیفرنیا، رصدهای کپلر را از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۸ بررسی کردند. این فضاپیما در طول فعالیت خود بیش از ۲،۸۰۰ سیاره‌ فراخورشیدی را کشف کرد که نزدیک به دوسوم آن‌ها دنیاهای فرازمینی شناخته شده هستند. داده‌های کپلر با بررسی دقیق‌تر پژوهشگران رو به گسترش هستند و هزاران سیاره‌ کاندید در انتظار تحلیل‌ها و بررسی‌های بیشتر به‌سر می‌برند.

پژوهشگران از داده‌های یادشده برای تخمین نرخ پیشامد دنیاهای سنگی در کمربند حیات ستاره‌های مشابه خورشید استفاده کردند. آن‌ها سیارات سنگی را سیاره‌هایی با قطر ۰/۵ تا ۱/۵ برابر زمین و ستاره‌های مشابه خورشید را ستاره‌هایی با دمای سطح بین ۴۵۲۷ تا ۶۰۲۷ درجه‌ سانتی‌گراد توصیف کردند. اغلب ستاره‌ها‌ی منطبق با این معیار، کوتوله‌های G و K هستند. کوتوله‌های K کمی ‌کوچکتر از کوتوله‌های G هستند و فراوانی آن‌ها تقریبا دوبرابر است.

کمربند حیات (HZ) هم مفهومی پیچیده‌ است و به قرارگیری سیاره و ضخامت و ترکیب جوی و فعالیت‌ سطحی ستاره میزبان وابسته است. از‌جمله معیارهای دیگر می‌توان به حیات آبی سیاره‌ها اشاره کرد. آب زیرزمینی در این معیارها جایی ندارد و آب باید به‌صورت سطحی و مایع روی سیاره‌ها جریان پیدا کند. درنتیجه، بایرن و تیم او نرخ پیشامد برای کمربند حیات را «خوشبینانه» و «محافظه‌کارانه» محاسبه کردند. در نوع محافظه‌کارانه، ۰/۳۷ تا ۰/۶۰ سیاره به‌ازای هر ستاره و در نوع خوشبینانه، ۰/۵۸ تا ۰/۸۸ سیاره به‌ازای هر ستاره وجود دارد. هر دو محدوده ابهامات زیادی دارند؛ اما فراوانی‌ها نشان می‌دهند برخی سیارات سکونت‌پذیر در نزدیکی زمین هستند. پژوهشگران بررسی جدید اعتقاد دارند: «با ۹۵ درصد اطمینان تخمین می‌زنیم به‌طور میانگین نزدیک‌ترین سیاره‌ کمربند حیات در اطراف ستاره‌های G و K تقریبا ۲۰ سال نوری از ما فاصله دارند و در فاصله‌ ۳۲ سال نوری از خورشید تقریبا چهار سیاره‌ سنگی در کمربند حیات ستاره‌های K و G قرار دارند.»

پژوهش جدید کوتوله‌های سرخ یا کوتوله‌های M را در نظر نگرفته است. این کوتوله‌ها تقریبا سه‌چهارم جمعیت ستاره‌های راه شیری را تشکیل می‌دهند. طبق پژوهشی در سال ۲۰۱۳ روی داده‌های کپلر، تقریبا ۶ درصد از منظومه‌های کوتوله‌ی سرخ در کمربند حیات خود سیاره‌ی شبه‌زمین دارند. یکی از این سیاره‌ها پروکسیما b در اطراف کوتوله‌ سرخ پروکسیما قنطورس است که تنها ۴/۲ سال نوری با زمین فاصله دارد.

سکونت‌پذیری واقعی‌ سیاره‌ها در منظومه‌های کوتوله‌ سرخ هنوز موضوع بحث است؛ زیرا این ستاره‌ها به‌قدری کم‌نور هستند که کمربند حیات آن‌ها در فاصله‌ نزدیکی از آن‌ها قرار دارد. در این مناطق، سیاره‌ها دچار قفل جزر‌و‌مدی می‌شوند و تنها یک سمت آن‌ها در جهت ستاره‌ میزبان قرار دارد. کوتوله‌ها سرخ فعال‌تر از ستاره‌های مشابه خورشید هستند؛ درنتیجه زبانه‌های آن‌ها می‌توانند به‌سرعت جو سیاره‌ها را از بین ببرند.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر «بارش سنگ از آسمان سیاره فراخورشیدی» را بخوانید.

همچنین بخوانید:

کشف اولین سیاره مشابه زمین در منطقه قابل سکونت ستاره

۷ نکته و حقیقت جالب در مورد سیاره مریخ

بارش سنگ از آسمان سیاره فراخورشیدی

توسعه‌ شبکه‌ ۴G در ماه خبری ناگوار برای نجوم رادیویی

شرط نجات از تغییرات اقلیمی خارج کردن کربن از اتمسفر است

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

روشی جدید برای تسکین درد آرتروز با امواج رادیویی

تزریق داروهای تسکین‌دهنده درد مفاصل یکی از اولین راه‌حل‌ها برای درمان بیماران مبتلا به آرتروز محسوب می‌شود، اما این کاهش درد برای مدت زمان طولانی دوام نمی‌آورد. حالا دانشمندان برای رفع این مشکل به سراغ امواج رادیویی رفته‌اند.

در این تکنیک جدید، انرژی فرکانس امواج رادیویی از طریق اعصاب حسی از بروز درد جلوگیری می‌کند و می‌تواند یک راه‌حل جایگزین برای رفع مشکل بیماران باشد. این روش در مطالعات اولیه توانسته تا حد چشمگیری برای مدت زمان طولانی درد بیماران را تسکین دهد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این روش جدید بخوانید.

داروهای از بین برنده درد مبتنی بر «اپیوئید» یکی از گزینه‌ها برای کاهش درد بیماران مبتلا به آرتروز محسوب می‌شود که روی بافت‌های انعطاف‌‌‌پذیر در بخش پایینی استخوان‌ها تاثیر می‌گذارد که البته خطر اعتیاد به آن‌ها نیز وجود دارد. برای جلوگیری از این مشکل دانشمندان به سراغ داروهای جایگزین رفته‌اند، اما آن‌ها نیز محدودیت‌های مخصوص به خود را دارند و پس از مدتی بدن بیمار کمتر به آن‌ها واکنش نشان می‌دهد.

دکتر «فلکیس ام. گونزالس» از دانشکده پزشکی «Emory» به همراه تیم خود روی روش دیگری کار کرده‌اند که با نام «قطع درد با فرکانس امواج رادیویی خنک شده» شناخته می‌شود. این روش برای تسکین درد شامل ورود سوزن به مفصل آسیب دیده برای انتقال انرژی فرکانس امواج رادیویی درجه پایین می‌شود که اعصاب حسی را بی‌حس می‌کند.

این رویکرد باعث کاهش سرعت انتقال سیگنال‌های درد به مغز می‌شود و سال گذشته میلادی گونزالس به همراه تیم خود یک تحقیق دیگر با تکنیک مشابهی برای تسکین درد در بیماران مبتلا به آرتروز زانو انجام دادند. حالا دانشمندان روی آرتروز شانه و مفصل لگن تمرکز کرده‌اند و ۲۳ بیمار که به تزریق استروئید پاسخ نداده بودند را مورد درمان قرار دادند.

این بیماران درمان جدید را تجربه کردند و سه ماه پس از آن، در زمینه‌های مختلف مربوط به میزان درد و همچنین عملکرد مفصل مورد بررسی قرار گرفتند که مشخص شد میزان درد به شکل قابل توجهی کاهش پیدا کرده و همچنین عملکرد آن‌ها افزایش داشته است.

طبق اعلام گونزالس، میزان درد شانه این افراد تا ۸۵ درصد کاهش داشته و عملکرد آن‌ها نیز ۷۴ درصد افزایش پیدا کرده. در زمینه آرتروز لگن نیز تا ۷۰ درصد درد کمتر شده و عملکرد نیز تقریبا ۶۶ درصد افزایش داشته است.

این روش درمانی می‌تواند در آینده برای بیمارانی که بدن آن‌ها به داروهای تسکین درد واکنش نشان نمی‌دهد و همچنین علاقه‌ای به جراحی ندارند، مفید واقع شود، هرچند برای استفاده عمومی از آن به تحقیقات بیشتری نیاز است.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر «معکوس سازی روند پیری در انسان» را بخوانید.

همچنین بخوانید:

ابداع یخچال بدون برق و بدون یخ

آیا فشار خون طبیعی دارید؟

ساخت یک قرص معجزه‌گر برای درمان خروپف

واقعیت‌های جالب و شنیدنی در مورد رویاها و خواب ها

معکوس سازی روند پیری در انسان

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

پیش‌بینی‌هایی درباره ۱۰ سال آینده

پیش‌بینی‌ها درباره‌ آنچه در ده سال آینده اتفاق می‌افتد حاصل ترکیبی از پیش‌بینی‌های اقتصادی و نتایج علمی برخی از کارشناسان و متخصصان برجسته دنیا و همچنین پروژه‌هایی است که توسط مخترعان به اجرا درآمده‌اند.

در طی ده سال گذشته تغییرات زیادی در صنعت فناوری رخ داد. شروع ماموریت‌های جدید کاوش در مریخ، عرضه تجاری خودروهای خودران و ثبت اولین تصویر از سیاه چاله نمونه‌ای از تحولات و دستاوردهای ده سال اخیر بوده است. و در دهه‌ی آینده نیز شاهد تغییرات باورنکردنی در عرصه‌های مختلف خواهیم بود. در ادامه این مطلب از مجله دلتا بعضی از پیشبینی هایی درباره ۱۰ سال آینده می‌خوانید.

۲۰۲۱: تولید انبوه ماشین‌های خودران آغاز می‌شود

اگرچه ماشین‌های خودران در بازار وجود دارند اما هنوز فراگیر نشده و تنها در تعداد کمی از بازارهای جهان عرضه می‌شوند. این روزها داشتن یک ماشین خودران، کالای لوکسی است که می‌توان گفت فقط افراد ثروتمند می‌توانند به آن دست یابند اما این روند در سال ۲۰۲۱ تغییر خواهد کرد. چرا که شرکت چینی بایدو قصد دارد به تولید انبوه ماشین‌های خودران دست بزند و خیابان‌های پکن و شانگهای را مملو از این نوع ماشین‌ها کند. اگر موفقیت چین در تولید و استفاده از اتومبیل‌های برقی را یک نشانه در نظر بگیریم می‌توان حدس زد که رونق و استفاده از این نوع ماشین‌های خودران در شرق نسبت به غرب شتاب بیشتری خواهد گرفت.

۲۰۲۲: اولین هواپیماهای مجهز به انرژی خورشیدی عرضه خواهند شد

در سال ۲۰۲۲، شرکت هواپیمایی Eviation Aircraft قصد دارد اولین هواپیمای تجاری تمام برقی جهان را عرضه کند. این یک ایده علمی _تخیلی نیست. این شرکت  قبلاً از هواپیمای برقی خود رونمایی کرده و یک تیم از خلبانان در حال حاضر یک هواپیمای برقی را در جهان به گردش در آورده‌اند. اما در سال ۲۰۲۲، هواپیماهای برقی که با پنل‌های خورشیدی شارژ می شوند گزینه اصلی برای پرواز خواهند بود.

۲۰۲۵: دانشمندان قابلیت بازسازی مغز را خواهند داشت

در سال ۲۰۱۳، دولت ایالات متحده از طرح BRAIN پرده برداشت: طرحی برای اسکن و تحلیل فعالیت‌های درون مغز انسان تا سال ۲۰۲۵. وقتی این پروژه به سال پایانی خود برسد دانشمندان فعالیتی به جز تحلیل هم انجام می‌دهند. آن‌ها از هر آنچه در مورد ذهن انسان آموخته اند استفاده می‌کنند تا نتایج نهایی را آزمایش کنند.

۲۰۲۶: پزشکان روند پیری قلب انسان را به تاخیر می‌اندازند

بیماری های قلبی _عروقی هنوز هم علت اصلی مرگ و میر در جهان به شمار می‌آیند. این بیماری بیش از هر چیزی دیگر بر طول عمر ما اثر می‌گذارد. هر چقدر هم که مواظب سلامتی خود باشیم نمی‌توانیم از روند پیر شدن قلب خود فرار کنیم یا دست کم تا سال ۲۰۲۶ قادر به انجام این کار نخواهیم بود. موسسه سلولهای بنیادی هاروارد پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۲۶، پژوهش‌های بالینی خود برای جلوگیری از روند پیری قلب انسان را به نتیجه برسانند.

۲۰۲۸: دانشمندان به احیای گونه‌های منقرض شده دست می‌زنند

در میان پیش‌بینی‌های ۱۰ سال آینده می‌توان به بازگرداندن حیوانات منقرض شده اشاره کرد.پارک ژوراسیک برای همیشه فیلمی علمی-تخیلی باقی نمی‌ماند. دانشمندان بر این باورند که تا سال ۲۰۲۸ می‌توانند گونه‌های منقرض‌شده را احیا کنند. شاید حتی چندین سال دیگر هم باید صبر کرد تا بتوان دوباره نسل دایناسورهای غول پیکر و تایرانوسور رکس را احیا کرد اما پیشرفت‌ها در زمینه کلونینگ و مهندسی ژنتیک می‌تواند به بازگرداندن نسل حیواناتی مانند دودو که اخیراً در معرض انقراض قرار گرفته اند کمک کند. دانشمندان در حال حاضر روی چندین روش مختلف برای جلوگیری از انقراض کار می کنند.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «سلاح‌های محبوب دوران باستان» را بخوانید.

همچنین بخوانید:

سیستم پیشبینی زلزله

ساخت ریه های کوچک در آزمایشگاه به منظور درک بهتر کووید-۱۹

سه حقیقت جالب درباره پوست انسان که نمی دانستید

کارآمدی ۹۰ درصدی واکسن ویروس کرونا

دستگاه پخش موسیقی که صدا را مستقیم به سر می‌برد

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

در صورت سقوط در سیاه چاله چه اتفاقی می‌افتد؟

تجربه‌ قرارگرفتن در نزدیکی افق رویداد سیاه‌چاله شاید متفاوت‌تر و هیجان‌انگیزتر از تصورمان باشد. آیا تکینگی پایان همه‌چیز خواهد بود؟ فرضیه‌های تئوری این تجربه را توصیف کرده‌اند.

جانا لوین، استاد فیزیک و نجوم، با آثارش نقش مؤثری در درک سیاه‌چاله‌ها دارد. او در کتابش با عنوان «راهنمای بقا در سیاه‌چاله»، مخاطب را به سفری خیالی در فضا و مرکز سیاه‌چاله می‌برد. سقوط در سیاه چاله به‌معنی عبور از افق رویداد یا به‌عبارت‌دیگر، افق بی‌بازگشت آن است. در کتاب لوین، مخاطب به افق رویداد می‌رسد. سیاه‌چاله دیسکی یکپارچه و تاریک است. با عبور از افق رویداد، هنوز می‌توانید بیرون را ببینید. به‌بیان‌بهتر، در تاریکی نمی‌مانید. افق رویداد مانعی برای بارش نور ایجاد نمی‌کند؛ اما سیاه‌چاله‌ای که از بیرون تاریک است، از درون می‌تواند بسیار هم درخشان باشد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره سقوط در سیاه چاله بخوانید.

در پنجره‌ یک‌طرفه‌ افق رویداد می‌توانید جهان ماورای آن را ببینید. با اینکه نمی‌توانید سقوط در سیاه چاله را متوقف کنید، می‌توانید تکامل جهان را ببینید. نور کهکشان که از افق رویداد می‌گذرد، نسخه‌‌ای سریع‌ از هزاران یا میلیون‌ها و حتی میلیاردها سال روی زمین را ترسیم می‌کند. نوری که با چشمتان برخورد می‌کند، همه‌چیز از سقوط تمدن‌ها تا دوربین پاپاراتزی‌ها و حتی یون‌های ستاره‌های درحال‌انفجار را نمایش می‌دهد. هر چقدر بیشتر سقوط کنید، گلوگاه سیاه‌چاله باریک‌تر شده و تمام نورها را در نقطه‌ای درخشان متمرکز می‌کند. درست مانند تجربه‌ی نزدیک به مرگ، نوری را در انتهای تونل خواهید دید.

بر‌اساس دیدگاه فیزیکی و ریاضی و نظریه نسبیت عام، خمیدگی بی‌حد‌و‌حصر فضا-زمان به ایجاد تکینگی منجر می‌شود که تمام مسیرها به آن ختم می‌شوند. تکینگی می‌تواند برشی در فضا-زمان باشد. شما به‌طور اجتناب‌ناپذیر وارد تکینگی می‌شوید. با سقوط در تکینگی از هم خواهید پاشید. بخشی از بدن که در نزدیکی تکینگی قرار دارد، به‌طور چشمگیری بیشتر از بخش دورتر بدن شتاب می‌گیرد؛ درنتیجه کش می‌آیید. به‌طور هم‌زمان آناتومی در نقطه‌ای همگرا و بدن دچار فروپاشی می‌شود. تنها در یک میکروثانیه که حتی از یک چشم‌برهم‌زدن کمتر است، هم‌زمان تکه‌تکه و پاره‌پاره می‌شوید تا اینکه در‌نهایت می‌میرید.

سپس مواد زیستی بدن شما به عناصر کوچک‌تر تجزیه می‌شوند تا اینکه درنهایت ذرات وجود شما به‌سمت برش فضا زمان هدایت می‌شوند. تکینگی پایان راه و نقطه‌ی انتهای فضا زمان یا نقطه‌ی انتهایی وجود است. هیچ آینده‌ای در پس تکینگی وجود ندارد. البته مانند بسیاری از فرضیه‌های دیگر، لزومی ندارد تکینگی را به‌طور قطعی بپذیرید. با وجود پایان شوم تکینگی، باید با دید شک به آن نگاه کرد.

براساس اطلاعات موجود، سیاه‌چاله نقطه‌ای تاریک در فضازمان است و هنوز دانشمندان موفق نشدند به این پرسش پاسخ دهند: اگر داخل سیاه‌چاله سقوط کنیم، به کجا می‌رسیم؟ راز داخل سیاه‌چاله و افق رویداد، این جرم را به موضوعی اسرارآمیز تبدیل کرده است. اگر ذرات بدن به‌طور‌کلی در تکینگی نابود نشوند، می‌توانند به بقایای کوانتومی در مرکز سیاه‌چاله تبدیل شوند. این بقایا می‌توانند امیدی به آینده داشته باشند یا شاید عناصر شما به عناصری از جهانی جدید تبدیل شوند و بخشی از آن‌ها در‌نهایت به زندگی و حیات میکروبی بینجامند.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «روشی برای مشاهده ماده تاریک با تلسکوپ‌های امروزی» را بخوانید.

همچنین بخوانید:

ساخت مودم اینترنت کوانتومی با کمک آینه

تبدیل راکت ها به ایستگاه فضایی برای رفع مشکل زباله های فضایی

سیستم پیشبینی زلزله

سه حقیقت جالب درباره پوست انسان که نمی دانستید

مصرف روزانه تخم‌مرغ خطر ابتلا به دیابت را ۶۰ درصد افزایش می‌دهد

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید