خطرناک ترین پرنده جهان

کاسواری پرهای مشکی سخت و صورتی آبی‌رنگ دارد. گردن آن به رنگ قرمز روشن یا زرد است و تاجی استخوانی بر سر دارد. پاهایش بزرگ و نیرومند است و پنجه‌ای خنجرمانند دارد.

کاسوری نام یکی از خطرناک‌ترین پرندگان روی زمین است. شاید بتوان گفت تنها پرنده خطرناک جهان به شمار می‌رود. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این پرنده بیشتر صحبت می‌کنیم.

کاسوری، خطرناک‌ترین پرنده

کاسوری سومین پرنده بزرگ دنیا است که طول آن به ۲ متر می‌رسد. این پرنده دومین پرنده سنگین وزن جهان با چیزی در حدود ۶۰ کیلوگرم است.

چرا این پرنده لقب خطرناک‌ترین پرنده دنیا را به خود گرفته است؟

در پاسخ باید گفت که کاسوری‌ها در هیچ مبارزه‌ای که با دیگر حیوانات و یا انسان‌ها دارند هرگز شکست نمی‌خورند. این پرنده قابلیت‌های عجیب و غریبی دارد. می تواند تا ۲ متر بالا بپرد. سرعت فوق العاده ۵۰ کیلومتر در ساعت دارد. یک شاخ خیلی تیز بالای سرش وجود دارد که می‌تواند مثل یک خنجر فوق العاده تیز  از آن در جنگ‌ها استفاده کند. این خنجر طبیعی ۱۲ سانتیمتر طول دارد.

کاسوری پرنده‌ای شبیه بوقلمون

این پرنده در عین حال شکل و ظاهر رعب آوری هم دارد. پرهای سیاه رنگی بدنش را پوشانده و تا حدودی شبیه بوقلمون است. گردن آبی با زائده قرمز رنگی که از آن آویزان است را می توان ویژگی بارز این نوع پرنده دانست. چشمان بزرگ و تیز کاسوری می‌تواند کوچک‌ترین حرکت و جنبشی را در دوردست ترین نقاط ببیند. هر سال ۲۰۰ مورد حمله کاسوری به انسان گزارش می‌شود که برخی از آن‌ها منجر به مرگ می‌شود. برای مثال در سال ۱۹۲۶ یک انسان در برخورد با کاسوری به طرز رقت‌انگیزی جان خود را از دست داده بود.

 نکته عجیب این است که کاسوری‌ها بی هیچ دلیلی به سگ‌ها حمله می‌کنند

تا کنون هیچ کسی نتوانسته راز حمله کاسوری‌ها به سگ‌ها را کشف کند. این پرنده‌ها اغلب به خانه‌های مسکونی حمله می‌کنند. با نوک و شاخ خود به درها و پنجره‌ها آسیب می‌رسانند.

زیستگاه کاسوری

زیستگاه این پرنده مناطق شمالی استرالیا است. این پرندگان در جنگل‌های استرالیا نقش مهمی در انتشار دانه‌ها و بذر گیاهان دارند. کاسوری میوه‌خوار است و از قارچ‌ها، نرم تنان و حشرات تغذیه می‌کند. گروهی از پژوهشگران کاسوری‌ها را از نسل دایناسورها می‌دانند. با همه این اوصاف کاسوری پرنده زیبا و شگفت انگیزی است.

پیشنهاد مطالعه: مطلب خطرناک‌ترین حیوانات ایران را بخوانید

می دانستید قلب شکسته می تواند باعث مرگ شود؟

تصویر یک قلب شکسته، معمولا ناراحتی عمیق و اندوه زیاد را منعکس می‌کند و توصیفی است که معمولا بیانگر از دست دادن یک رابطه عاشقانه یا قرار گرفتن در ناامیدی و افسردگی است.

بر اساس تحقیقات، سیستم ایمنی بدن افرادی که دچار شکست‌های عاطفی می‌شوند ضعیف‌تر می‌شود. افرادی که دچار شکست‌های عاطفی می‌شوند میزان فشار خونشان افزایش پیدا می‌کند. ضربان قلب آن‌ها تندتر می‌زند و سیستم ایمنی بدنشان ضعیف‌تر می‌شود. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره احساس دل‌شکستگی صحبت خواهیم کرد.

احساس دل‌شکستگی

دانشمندان متوجه شدند مشکلات عاطفی و در حقیقت قلب شکسته حتی ‌می‌تواند باعث مرگ انسان‌ها شود. این تیم تحقیقاتی ۸۰ فرد بالغ را که اخیرا دچار شکست‌های عاطفی شدند مورد بررسی قرار دادند.

نتایج تحقیقات آن‌ها نشان داد بعد از شکست‌های عاطفی بسیاری از افراد دچار ناامیدی و افسردگی می‌شوند. خواب آن‌ها دچار اختلال می‌شود. اشتهای خود را از دست می‌دهند. هم‌چنین در طی این مدت تغییرات خاصی در ساختار فیزیولوژی بدن صورت می‌گیرد که می‌تواند خطر حملات قلبی را افزایش دهد.

دانشمندان با بررسی سلامت افرادی که به تازگی یکی از نزدیکان خود را به واسطه طلاق و مانند آن از دست داده‌اند، متوجه شدند این افراد نسبت به دیگران فشار خون بسیار بالاتری دارند و نبض‌ آن‌ها بسیار تندتر می‌زند.

تغییرات طی شکست‌های عاطفی

این تغییرات معمولاً در طی شش ماه اول شکست‌های عاطفی رخ می‌دهد. وجود رابطه بین وضعیت احساسی و روحی انسان‌ها و سلامت فیزیکی آن‌ها موضوع جدیدی نیست. محققان ده‌ها سال است که در حال تحقیق روی این موضوع هستند تا به تغییراتی که بعد از بروز مشکلات عاطفی برای انسان‌ها رخ می‌دهد، پی ببرند.

رابطه وضعیت روحی و سلامت فیزیکی

بسیاری از کارشناسان معتقدند وضعیت روحی و احساسی انسان‌ها می‌تواند معیار بسیار مناسبی برای تخمین وضعیت سلامت انسان‌ها در آینده باشد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب چگونه با مشکلاتمان مواجه شویم را بخوانید.

چند ستاره در آسمان وجود دارد؟

در هر لحظه فقط نیمی از کره سماوی را می‌بینیم، بنابراین هرگاه به آسمانِ پرستاره شب نگاه کنیم نصف تعداد کل ستاره‌ها را می‌بینیم. این تعداد هم با توجه به فصل‌های مختلف، اندکی متفاوت خواهد بود.

آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که تعداد کل ستاره‌های آسمان چقدر است؟ پیدا کردن جواب دقیق این سوال کار آسانی نیست. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره تعداد کل ستارگان آسمان صحبت خواهیم کرد.

تعداد کل ستاره‌های آسمان

هنگامی که این سوال را از خود می‌پرسیم، مهم است که دنیا را بعنوان یک کل از دنیایی که می‌توان دید جدا کنیم. جهان ۱۳.۸ میلیارد سال پیش متولد شده است. ما تنها قادر به مشاهده اشیایی با فواصل خاصی تا زمین هستیم. نورهای اجسام با فواصل طولانی‌تر هنوز زمان کافی برای رسیدن به ما را نداشته‌اند.

آیا تعداد کل ستاره‌های آسمان را می‌دانید؟

ستاره شناسان تخمین زده‌اند که جهان قابل مشاهده بیش از ۱۰۰ میلیارد کهکشان دارد. کهکشان راه شیری ما نیز دارای ۳۰۰ میلیارد ستاره است. اختر شناسان میزان تمام ستارگان قابل مشاهده را حدود ۷۰ میلیارد ترلیون برآورد کرده‌اند.

با این حال این برآوردها بسته به حساسیت تلسکوپ‌های امروزی، متغیر است. تخمین‌هایی که اخیرا صورت گرفته، تعداد کهکشان‌های قابل مشاهده را به دو تریلیون افزایش داده است. اغلب این کهکشان‌ها، کهکشان‌های کوچک با ستاره‌های کم نور هستند.

چند ستاره در آسمان شب می‌درخشند؟

تعداد ستاره‌هایی که در آسمان شب مشاهده می‌شود بسته به چند متغیر از جمله آلودگی، نور و دید شما متغیر است. در شهرهای بزرگ و پرنور ما تنها قادر به مشاهده پرنورترین ستارگان هستیم. این بدان معنا نیست که هیچ چیز را هم نمی‌توان دید.

در یک آسمان تمیز و تاریک می‌توان با چشم غیر مسلح هزاران ستاره را در آسمان شب مشاهده کرد.

بنابراین برای اینکه کم‌نور‌ترین ستاره را بتوانیم ببینیم باید کل آسمان را که ۹۰۰۰ ستاره دارد نظاره کنیم. از آنجا که ما تنها می‌توانیم نیمی از آسمان را ببینیم این به معنی این است که تنها ۴۵۰۰ ستاره در آسمان شب قابل رویت است.

پیشنهاد مطالعه: مطلب بسیاری از ستاره‌های مشابه خورشید میزبان سیارات سکونت پذیر هستند را بخوانید.

کشف سیستم پیش بینی زلزله

سیستم هوش مصنوعی پیش‌بینی زلزله دانشگاه "استنفورد" که تحت رهبری "مصطفی موسوی" دانشمند ایرانی این دانشگاه توسعه یافته، با تشخیص فعالیت‌های لرزه‌ای قادر است وقوع زمین لرزه‌ها را پیش‌بینی کند.

گروهی از محققان دانشگاه “استنفورد”(Stanford) از روش جدیدی برای استفاده از هوش مصنوعی (AI) رونمایی کرده‌اند تا توانایی ما را در خواندن امواج لرزه‌ای افزایش دهند. آن‌ها از هوش مصنوعی برای تمرکز بر میلیون‌ها تغییر کوچک و ظریف در پوسته زمین استفاده می‌کنند. این گروه امیدوارند که این حرکات کوچک بتواند برای رمزگشایی علائم هشدار دهنده برای وقوع زمین لرزه‌های بزرگ عمل کند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این سیسیتم پیش‌بینی زلزله بخوانید.

شناسایی زلزله

این تیم چندین سیستم یادگیری ماشین برای شناسایی زلزله ایجاد کرده است. در این میان، سیستم موسوم به “CRED” وجود دارد که در سال ۲۰۱۹ ساخته شده است. این سیستم از الگوریتم‌های صدای محرک در سیستم‌های دستیار مجازی الهام گرفته است.

مقاله جدید، جزئیات آخرین تلاش این تیم را ارائه می‌دهد. مدلی که زمین لرزه‌های بسیار کوچک را با سیگنال‌های ضعیف تشخیص می‌دهد.

مبدل زلزله

محققان سیستم جدید خود را “Earthquake Transformer” به معنای مبدل زلزله نامیده‌اند. سیستم پیش‌بینی از مکانیسم توجه برای پردازش مقادیر زیادی از داده‌ها و دریافت مهم‌ترین عناصر آن‌ها استفاده می‌کند.

این تیم به منظور آزمایش “مبدل زلزله”، الگوریتم خود را بر روی داده‌هایی که شامل یک میلیون لرزه نگار دستی ثبت شده در دو دهه گذشته در سطح جهان بود، به استثنای ژاپن آموزش داد. آن‌ها سپس برای آزمایش، پنج هفته داده مداوم ثبت شده در ژاپن در زمان وقوع زمین لرزه ۶.۶ ریشتری توتوری و پس لرزه های آن از ۲۰ سال پیش را انتخاب کردند.

این سیستم در طول آزمایش، ۲۱ هزار و ۹۲ رویداد را شناسایی و مکان‌یابی کرد که بیش از دو و نیم برابر تعداد زمین لرزه‌هایی است که با دستگاه‌های دستی شناسایی شده است.

بیشتر بخوانید: برای مطالعه بیشتر مطلب «پیش‌بینی وقوع زمین لرزه از چند روز قبل توسط بعضی جانوران» را بخوانید.

چرا وقتی خوابیم صداها را نمی شنویم؟

در حالت خواب حافظه شنیداری می‌تواند فعال باشد و صداهای محیط اطراف را درک کند. این موضوع با بررسی جدید محققان با آزمایش میزان یادگیری در خواب در بین افراد به اثبات رسید اما هنوز در خصوص این موضوع تحقیقات کامل نشده است.

با خوابیدن، بخشی از ادراک ما از محیط کاهش می‌یابد. به همین دلیل قدرت شنوایی انسان در خواب تا حدود زیادی کاسته می‌شود. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره میزان شنوایی هنگام خواب صحبت خواهیم کرد.

وضعیت شنوایی ما وقتی خواب هستیم

ما می‌خوابیم و بعضی از اعضای بدنمان هم‌چنان بیدار هستند و فعالیت‌هایی انجام می‌دهند که ما خبر نداریم. هنگام خوابیدن ادراک ما از محیط بطور کامل کاهش نمی‌یابد بلکه تحت تاثیرات امواج خاص مغزی تغییر می‌کند. بدن در طول خواب تصمیم می‌گیرد تا صداها و حرکاتی که در اطراف اتفاق می‌افتد را نادیده بگیرد. در واقع وقتی خواب هستیم صدا را می‌شنویم اما مغزمان آن‌ها را نادیده می‌گیرد برای همین ما تصور می‌کنیم چیزی نشنیده‌ایم. این تصمیم گیری اغلب در مغز اتفاق می‌افتد.

بدن مانند همیشه کار می‌کند اما مغز مانند یک فیلتر عمل کرده و تصمیم می‌گیرد که به صدا پاسخ دهد یا نه. اگر به صدا پاسخ دهد، از خواب بیدار می‌شویم و اگرنه همچنان خواب می‌مانیم. اگر از خواب بیدار شویم، احتمالاً حافظه ما صدا را شنیده است.

اگر بیدار نشویم، یعنی هیچ چیز نشنیده‌ایم. این یک ابزار خارق العاده برای محافظت از خواب ماست که در غیر این صورت هنگام خواب با هر صدایی بیدار خواهیم شد. البته این امر به این معنا نیست که موقع خواب کلا از دنیای اطراف خارج می‌شویم زیرا اگر این گونه بود، احتمالاً جانمان هم در خطر می‌افتاد.

مغز ما به صداهای بلند پاسخ می‌دهد

صداهای بلند‌تر احتمالاً قابلیت بیشتری برای بیدار کردن ما نسبت به صداهای آرام‌تر دارند. مثلا یک صدای زنگ بلند یا صدای فریاد یا شکستن چیزها با صدای زیاد هنگام شب، احتمال بیشتری برای بیدار کردن ما دارد.

نوع صدا هم اهمیت دارد

صداهای غیر معمول یا صداهای مهم، معمولاً احتمال بیشتری برای بیدار کردن ما دارند. مغز ما صداهای غیر معمول را به عنوان یک خطر برداشت می‌کند و در مورد آن خطر به ما هشدار می دهد. در نتیجه مغز تصمیم می‌گیرد که از ما محافظت کند یا در صورت نیاز فرار کند.

با خودتان تصور کنید که این ویژگی چقدر برای گذشتگان مهم بوده

کسانی که در طبیعت می‌خوابیدند می‌توانستند صداهای بلند را شناسایی کنند. صدا‌های عجیب و غریب مثل حیوانات را هنگام خواب بشنوند و به آن پاسخ دهند. مغز همچنین صداهای مهم را بهتر شناسایی می‌کند، مثل شنیدن صدای نام خودمان. زمانی که دیگران نام ما را صدا می‌زنند، راحت‌تر بیدار می‌شویم تا زمانی که چیز‌های دیگری بگویند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب آیا خواب رازهای ما را افشا می‌کند را بخوانید.

فضانوردان در فضا چگونه غذا می خورند؟

در فضا نیروی جاذبه وجود ندارد به همین علت غذا خوردن بسیار دشوار است.

تا به حال شده به این فکر کنید وقتی فضانوردان به فضا سفر می‌کنند چی می‌خورند چی نمی‌خورند؟ در این مطلب از مجله دلتا قصد داریم شما را از برنامه غذای فضانوردان باخبر کنیم.

برنامه غذای فضانوردان

چطور می‌توان در فضا غذا خورد؟

در فضا، به دلیل اینکه نیروی جاذبه وجود ندارد، خوردن و نوشیدن برای فضانوردان دچار مشکل می‌شود. اگر در فضا غذایی را رها کنید به حالت معلق در خواهد آمد و به زمین نمی‌افتد. آب در لیوان باقی نمی‌ماند و باعث به هم ریختن و خراب کردن فضاپیما می‌شود. باید بدانید که اولین ماموریت سفر به فضا تنها چند دقیقه طول کشید. طبیعتا در آن زمان نیازی به غذا نبوده است. در ماموریت‌های بعدی فضانوردان به غذا احتیاج داشتند. به همین امر محققان زمان زیادی را صرف راهی برای خوردن و آشامیدن فضانوردان اندیشیدند.

اولین غذای فضانوردان چه بود؟

اولین غذای فضانوردان چندان برای آن‌ها لذت بخش نبود. این غذا بیشتر شبیه غذای کودکان بود. فضانوردان این نوع غذا را به دهان نزدیک می‌کردند و می‌خوردند.

دانشمندان به این نتیجه رسیدند که از غذا‌های سرد منجمد شده استفاده کنند. این غذاها به راحتی آب آن‌ها گرفته می‌شود. همچنین به مدت طولانی در یخچال سالم می‌مانند. این غذاها به آسانی بسته بندی و در سفینه فضایی ذخیره می‌شوند. چون آب غذا‌ها کاملا گرفته می‌شد، باید به غذا‌ها آب اضافه می‌شد تا طعم بهتری پیدا کنند و قابل خوردن شوند.

برای آماده کردن چنین وعده غذایی فضانوردان آب را با فشار و به وسیله تفنگ آبی روی بسته غذا می‌ریختند. بعد از چند دقیقه غذای نمناک را می‌خوردند.

آیا در فضا غذای گرم طبخ داده می‌شود؟

در ماموریت‌های اپولو ناسا که فضانوردان به ماه فرستاده می‌شدند و چندین روز طول می‌کشید، فضانوردان آب گرم را به غذایشان اضافه می‌کردند و در نتیجه غذای گرم می‌خوردند!

آن‌ها از خوردن سوپ داغ، مرغ و برنج، ساندویچ گوشت و حتی دسر شکلات به صورت گرم لذت می‌بردند.

در سال ۱۹۷۰ ناسا سینی اختراع کرد که غذا را گرم می‌کرد.

آیا فضانوردان آب می‌نوشند؟

نوشیدن مایعات در فضا نیاز به تجهیزات خاص دارد تا نوشیدنی به جا‌های مختلف حرکت نکند. نوشیدنی‌ها معمولا در کیسه‌های مخصوصی نگهداری می‌شوند. به سر نوشیدنی‌ها لوله‌هایی وصل است تا فضانوردان به طور مستقیم لوله را به دهان ببرند و نوشیدنی را میل کنند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب فضانوردان نیروی جاذبه زمین را فراموش می‌کنند را بخوانید.

 

نوزادان دنیا را چگونه می بینند؟

در شش ماه اول، توانایی بینایی نوزاد بسیار رشد می‌کند. در این زمان شروع به شناخت بسیاری از چیزهایی می‌کند که می‌بیند. طی رشد کودک، نوزاد به تدریج می‌آموزد اشیائی را که می‌بیند از هم تشخیص دهد. کم‌کم یاد می‌گیرد کاری در مورد اشیایی که می‌بیند، انجام دهد.

دید کودکان تا قبل از سن ۲ سالگی کامل نمی‌شود. این در حالی است که مهم‌ترین تغییرات در این زمینه زمانی رخ می‌دهد که آنان هنوزیک سالگی را پشت سر نگذاشته اند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره بینایی نوزادان صحبت خواهیم کرد.

بینایی نوزادان

زمانی که یک نوزاد چشم باز می‌کند و برای اولین بار پیرامون خود را می‌نگرد میزان دید او ۱۲ تا ۲۵ بار کمتر از دید یک انسان بالغ است. در واقع می‌توان گفت نوزاد، تصاویر تاری را مشاهده می‌کند.

در یک ماهگی نوزاد توانایی تشخیص رنگ‌ها را ندارد. در ۲ ماهگی اندازه مردمک نوزاد بسیار کوچک است، بنابراین نور کمتری را به سمت خود جذب می‌کند. در نتیجه اشیاء به چشم نوزاد تیره‌تر دیده می‌شوند.

 

دید نوزاد در ۳ماهگی چگونه است؟

جالب است بدانید در ۳ ماهگی نوزاد شروع به تشخیص برخی از اجزای صورت همانند چشم و دهان می‌کند.

زمانی که نوزاد ۴ ماه اول را پشت سر می‌گذارد قدرت دید او دو برابر شده و دیگر تا ۵ ماهگی ماهیچه‌های چشم نوزاد قدرت کافی برای ادراک عمیق‌تر فضای پیرامون خود را کسب کرده است.

تشخیص تصاویر۳بعدی

بعد از گذشت ۶ ماه، چشم و ذهن کودک توانایی آن را پیدا می‌کند تا از جهان اطراف خود تصاویری ۳ بعدی بسازد. در این سن نوزادن قادرند با چشم خود اشیاء در حال حرکت را تعقیب کنند.

به گفته کارشناسان، زمانی که نوزادان چهار دست و پا حرکت کردن را شروع می‌کنند، هماهنگی دست و چشم نوزاد تقویت می‌شود. این مهارت به نوزادان در گرفتن اشیاء کمک می‌کند و تا ۹ ماهگی قاعدتا این مهارت را کسب کرده‌اند.

در ۱۰ ماهگی دید نوزاد به قدری قوی شده است که می‌تواند فاصله‌ها را تا حد خوبی تشخیص دهد. علاوه بر آن، در ۲ ماه آخر یک سالگی، نوزاد جهان را متفاوت از آنچه در قبل می‌دیده، تماشا می‌کند، در نتیجه کنجکاوی نوزاد بیشتر برانگیخته می‌شود.

پیشنهاد مطالعه: مطلب لنز هوشمندی که علائم حیاتی بدن را اندازه می‌گیرد را بخوانید.

اگر زمین تخت بود

چندین سال است که گروهی از افراد اصرار دارند زمین مثل یک پن‌کیک تخت و مسطح است.

نظریه‌ای می‌گوید زمین تخت است. این نظریه احمقانه است، اما سوال جالبی را مطرح می‌کند. اگر حق با آن‌ها بود چه اتفاقی می‌افتاد؟اگر واقعا روی یک سیاره تخت زندگی می‌کردیم چه می‌شد؟ دانشمندان جواب این سوال را پیدا کرده‌اند. اگر زمین تخت بود، دنیا جای کاملا متفاوتی بود. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره اثبات کروی بودن زمین صحبت خواهیم کرد.

اگر زمین تخت بود چه اتفاقی می‌افتاد؟

جاذبه، دائما شما را به سمت شمال می‌کشید

جاذبه افراد را به سمت پایین نمی‌کشد، بلکه به سمت مرکز زمین می‌کشد. به همین دلیل کسی از روی زمین سقوط نمی‌کند.

البته تا وقتی روی یک سیاره گرد زندگی کنید، این سیستم جواب می‌دهد. زمین تخت، نازک و طولانی خواهد بود. زمین تخت، شما را به سمت وسط سیاره می‌کشد که این مدل به سمت قطب شمال خواهد بود. به همین دلیل همه افراد روی زمین کشش مداومی به سمت قطب شمال حس می‌کنند. هر چه از قطب شمال دورتر شوید، سخت‌تر به سمت وسط کشیده می‌شوید.

خورشید زمین را می‌سوزاند

مشکلات زیادی روی زمین تخت و مسطح وجود دارد. زمین توسط میدان مغناطیسی از تابش خورشیدی محافظت می‌شود. این میدان تنها بخاطر چرخش سیاره‌مان وجود دارد. اگر چرخش سیاره ما به هر دلیلی متوقف شود، این میدان از بین می‌رود.

پرتو‌های خورشیدی زمین را بمباران می‌کنند. لایه اوزون و در نهایت اتمسفر از بین می‌رود. نسبت به سیارک‌ها و شهاب سنگ‌ها آسیب پذیر می‌شویم. بدون میدان مغناطیسی یا اتمسفری که از ما محافظت کند، سیارک‌ها و شهاب سنگ‌ها به زمین برخورد می‌کنند. سطح زمین شبیه به سطح ماه می‌شود.

می‌توانید مسافت‌های واقعا دور را ببینید

زندگی روی یک سیاره مسطح چیزهای خوبی هم دارد. مثلا می‌توانید از پنجره ببینید در کشور‌های دیگر چه خبر است. چشمان ما واقعا قوی‌تر از آن چیزی هستند که به نظر می‌رسند. تنها دلیلی که مسافت‌های دور را نمی‌بینیم این است که انحنای زمین اجازه نمی‌دهد فاصله بیشتر از ۵ کیلومتر را ببینیم.

هیچ فصلی وجود نداشت

روی زمین تخت، هیچ فصلی نخواهیم داشت. فصل‌ها به دلیل انحراف زمین از محورش ایجاد می‌شوند. به همین دلیل تابستان نیمکره شمالی، زمستان نیمکره جنوبی است.

اما در زمین تخت، این انحراف وجود ندارد و همیشه یک فصل خواهد بود. اگر کل سیاره یک فصل باشد، تفاوت اقلیمی هم وجود نخواهد داشت. بنابراین نمی‌توان از جابجایی میکروب‌ها و حیوانات در جهان جلوگیری کرد. در زمین تخت هر بیماری که در یک بخش زمین شایع شود به سرعت به دورترین مناطق هم می‌رسد.

‍ پیشنهاد مطالعه: مطلب مرگ سیاره زمین را بخوانید.

 

چرا لحظه تصادف را به یاد نمی آوریم؟

از دست دادن حافظه و فراموش کردن همه چیز بعد از یک تصادف طبیعی است و این فراموشی باعث می‌شود فرد بتواند درست تصمیم‌گیری کند.

زمانی که درشرایط هیجان یا استرس قرار می‌گیریم، آدرنالین ترشح می‌شود که باعث انجام عکس العمل مناسب و سریع می‌شود. زمانی که در خطر مرگ هستید نیز به شدت ترشح می‌شود تا بتواند سرعت و قدرت فرد را برای فرار از آن مهلکه افزایش دهد. در این مطلب از مجله دلتا درباره علت فراموشی خاطرات لحظه تصادف صحبت خواهیم کرد.

چرا خاطرات تلخ را فراموش می‌کنیم؟

اغلب، مصدومین حتی به یاد نمی‌آورند چه اتفاقی افتاده است. هرچقدر فرد مصدوم بخواهد آنچه را که اتفاق افتاده به یاد بیاورد، باز هم مغز او چیزی را به یاد نمی‌آورد. این بخاطر حفظ بقا اتفاق می‌افتد.

یک روانپزشک از تیم آسیب بعد از تصادف، می‌گوید: این یک مسئله‌ طبیعی است که فرد لحظه تصادف یا درست لحظه بعد از آن را به یاد نمی‌آورد. حالت استرس بیشتر، با حفظ تعادل بین دو حالت ناسازگار و مطلوب، می‌تواند باعث نجات زندگی فرد در خطر شود، اما به توانایی حافظه آسیب می‌رساند.

فراموشی خاطرات تصادف

دقیقا در همان لحظه‌ای که گرفتار خود رویداد هستید، مغز شما به ابتدایی ترین پاسخ خود یعنی مبارزه یا فرار می‌رود. اغلب اوقات، این به فرد در خطر کمک می‌کند تا به اندازه کافی فکر کند تا یک راه فرار پیدا کند. هرچند که بهای آن، از دست دادن حافظه است.

پاک کردن خاطرات از حافظه

ترشح بیش از حد آدرنالین، در واقع توانایی مغز را برای ذخیره‌کردن خاطرات از بین می‌برد. علاوه بر این، هورمون آدرنالین سعی می‌کند تا اطلاعات غیر مرتبط را مسدود کند. این هورمون به فرد کمک می‌کند تا برای زنده ماندن تنها بر روی چیزهایی که به او در نجات و بقا کمک می‌کنند تمرکز کند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب مغز ما چگونه زیبایی را درک می‌کند را بخوانید.

اتفاقات عجیب و ترسناک در خواب

گاهی پیش می‌آید که در طول خواب ناگهان از خواب بپرید و با خود بگویید من کجا هستم؟ اینجا کجاست؟ اما خیلی زود متوجه می‌شوید که این تنها یک واکنش طبیعی بدن است که ناگهان به یک حرکت سریع، شما را از خواب پرانده است.

هیچ چیزی بهتر از یک خواب شبانه آرام و راحت که به استراحت و بازیابی انرژی کمک می‌کند، نیست. درست است که هنگام خواب احساس آرامش می‌کنیم اما گاهی اوقات چیزهای ناخوشایندی اتفاق می‌افتد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره اتفاقات عجیب هنگام خواب صحبت خواهیم کرد.

اتفاقات عجیب هنگام خواب

راه رفتن در خواب

گاهی هوشیاری شما خواب است اما عضلات از کار نیفتاده‌اند. آدم‌ها ممکن است هنگام خواب راه بروند. ممکن است از خانه بیرون بروند اما صبح بعد از بیدار شدن چیزی یادشان نیاید.

فلج خواب

کسانی که مشکل فلج خواب دارند نیمه شب از خواب می‌پرند. در آن لحظه حتی کوچک‌ترین ماهیچه‌های بدن را نمی‌توانند حرکت دهند. کسانی که مشکل فلج خواب دارند هنگامی که مغزشان بیدار است ماهیچه‌هایشان همچنان خواب هستند. به طور میانگین نزدیک به ۷ درصد جمعیت دنیا مشکل فلج خواب دارند.

توهم هیپنوگرافی

این توهمات زمانی اتفاق می‌افتد که فرد تازه خوابیده است اما هنوز هوشیار است. این فرد تصاویر عجیبی را در اطراف خود می‌بیند. این تصاویر معمولا چهره‌های عجیب و ترسناک هستند. این مشکل در افرادی که استرس دارند بوجود می‌آید.

سندرم انفجار سر

کسانی که سندرم انفجار سر دارند با احساس صدای بلند انفجار در سر، از خواب می‌شوند. این مشکل شاید خطرناک نباشد اما تا حدی فرد را می‌ترساند.

خواب‌های تکراری

همه آدم‌های روی کره زمین خواب‌های تکراری می‌بینند. به نظر می‌رسد مغز سعی دارد با خواب‌های تکراری توجه ما را به چیزی که در زندگی روزمره به آن توجهی نمی‌کنیم جلب کند.

حرف زدن در خواب

این اتفاق خطرناک نیست اما برای فردی که نزدیک شما خوابیده است آزار دهنده است.

رسیدن به راه حل در خواب

وقتی دائم به یک مشکل فکر می‌کنیم و نمی‌توانیم آن را حل کنیم ممکن است هنگام خواب به پاسخ سوال برسیم. حتی مندلیف نیز در خواب به راه حلی برای ایجاد جدول تناوبی رسیده است.

گاهی باید از طریق ضمیر نیمه هوشیار به پاسخ سوالات رسید. این ضمیر، هنگام خواب فعال‌تر است.

پیشنهاد مطالعه: مطلب آیا خواب رازهای ما را افشا می‌کند را بخوانید.